Jules Champfleury
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Jules François Fleury-Husson [ʒyl fʀɑ̃swa flœʀi ysɔ̃], ps. Champfleury [ʃɑ̃flœʀi] (ur. 10 września 1821 w Laon, zm. 6 grudnia 1889 w Sèvres) – francuski pisarz i krytyk sztuki.
Ten artykuł od 2011-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
Narodowość | |||
Język |
francuski | ||
Dziedzina sztuki | |||
|
Pochodził z niezamożnej rodziny, jego ojciec był sekretarzem mera. Champfleury wcześnie musiał skończyć edukację ze względu na kłopoty finansowe rodziny. Po przyjeździe do Paryża zatrudnił się jako pracownik księgarni, a od r. 1844 włączył się w życie literackie stolicy.
Jako dziennikarz, krytyk sztuki, dramaturg, autor nowel i powieściopisarz związał się przyjaźnią z Victorem Hugo i Gustave'em Flaubertem, równocześnie wzbudzając wrogość ze strony Edmonda i Jules'a de Goncourtów, których napiętnował jako "manierystów"[1].
Popierał realizm w sztuce. Zwolennik malarstwa Eugène'a Delacroix, Honoré Daumiera i Gustave'a Courbeta.