Juryj Chadyka
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Juryj Wiktarawicz Chadyka (biał. Юрый Віктаравіч Хадыка; ur. 23 czerwca 1938 w Mińsku, zm. 11 września 2016 w Denver) – białoruski polityk, wiceprzewodniczący Białoruskiego Frontu Ludowego. 9 kwietnia 2002 roku został skazany na 10 dni aresztu za organizację demonstracji w rocznicę odzyskania niepodległości. Na znak protestu podczas pobytu w więzieniu prowadził głodówkę. Podczas wyborów parlamentarnych w 2004 roku był jednym z organizatorów protestów w Mińsku przeciwko prezydentowi Łukaszence.
Pełne imię i nazwisko |
Juryj Wiktarawicz Chadyka |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Zastępca przewodniczącego Białoruskiego Frontu Ludowego | |
Okres |
od 1988 |
Przynależność polityczna |
Wiosną 1996 roku[1] Chadyka wraz z Wiaczasłauem Siuczykiem został aresztowany za udział w demonstracji „Czarnobylska Droga”[2]. Uważa się, że byli oni drugimi w historii ofiarami prześladowań politycznych ze strony prezydenta Alaksandra Łukaszenki (pierwszym był poeta Sławamir Adamowicz). Byli oni także jednymi z pierwszych w epoce Łukaszenki, którzy podjęli motywowaną politycznie głodówkę protestacyjną. Na prośbę matki Siuczyka opozycyjna deputowana Rady Najwyższej Ludmiła Hraznowa przeprowadziła wśród parlamentarzystów zbiórkę podpisów pod apelem o ich uwolnienie. Przedsięwzięcie miało sens, ponieważ białoruski parlament nie był jeszcze wówczas całkowicie uzależniony od prezydenta. Zebrano wówczas ponad 50 podpisów, głównie opozycyjnych deputowanych[1]. Sprawa Chadyki została zamknięta wiosną 1997 roku[1].