Justus Dahinden
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Justus Dahinden (ur. 18 maja 1925 w Zurychu, zm. 11 kwietnia 2020 tamże[1][2]) – szwajcarski architekt, urbanista, emerytowany profesor Uniwersytetu Technicznego w Wiedniu (TU Wien).
Data urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data śmierci | |||
Narodowość |
szwajcarska | ||
Praca | |||
Styl | |||
|
Justus Dahinden, syn szwajcarskiego pioniera narciarstwa, pisarza i filmowca Josefa Dahindena, studiował architekturę w Szwajcarskim Federalnym Instytucie Technologii w Zurychu w latach 1945–1949, podobnie jak wówczas Max Frisch, Alberto Camenzind i Hans Hofmann. W latach 1949–1952 był asystentem na krześle Williama Dunkela, gdzie po ukończeniu studiów znalazł zatrudnienie. Od 1955 roku Dahinden miał własne studio w Zurychu. W 1956 r. Uzyskał doktorat na stanowisko w sprawie współczesnej architektury na ETH. W 1974 r. Został mianowany profesorem architektury wnętrz i projektowania na Politechnice Wiedeńskiej. Został również członkiem zarządu Institute for Interior Design and Design na Politechnice Wiedeńskiej[1][2].
W 1985 roku został profesorem honoris causa Wydziału Architektury i Rozwoju Miast na Uniwersytecie w Buenos Aires, FAU - Facultad de Arquitectura y Urbanismo, Universidad de Buenos Aires. W 1989 roku został profesorem honoris causa w „Scuola de Altos Estudios del CAYC”, Centro de Arte y Comunicación (CAYC) w Buenos Aires. Był doktorem honoris causa Gruzińskiego Uniwersytetu Technicznego w Tbilisi (1995) i doktoratem honorowym Słowackiego Uniwersytetu Technicznego w Bratysławie (1996)[1][2].