Kabaret Siedem Kotów
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kabaret Siedem Kotów – kabaret działający w latach 1946–1947 w Krakowie. Założycielami byli Janina Ipohorska i Marian Eile. Był to pierwszy polski powojenny kabaret[1].
Nazwa |
Siedem Kotów |
---|---|
Pochodzenie |
Kraków |
Aktywność |
1946–1947 |
Byli członkowie | |
Konstanty Ildefons Gałczyński, Marian Eile, Irena Kwiatkowska, Alicja Kamińska, Tadeusz Olsza, Ludwik Sempoliński | |
Współpracownicy | |
Anda Kitschman, Jerzy Waldorff |
Kabaret powstał w listopadzie 1946 i istniał jeden sezon; prezentował piosenki, lirykę, żart polityczny, skecze obyczajowe[1].
Obok tekstów Gałczyńskiego, w kabarecie prezentowane były także przedwojenne szlagiery, np. Czarna Mańka wykonywana niegdyś w kabarecie Momus i Stefania Tadeusza Boya-Żeleńskiego.
W kabarecie występowali tacy artyści jak: Irena Kwiatkowska, Alicja Kamińska, Tadeusz Olsza, Ludwik Sempoliński, Hanka Bielicka, konferansjerem był Jerzy Waldorff. Muzykę do większości piosenek pisała Anda Kitschman. W pierwszym programie kabaretu Gałczyński występował kilkakrotnie recytując swe wiersze.