Kamień księżycowy (minerał)
minerał / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Kamień księżycowy (minerał)?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Adularowy kamień księżycowy – odmiana ortoklazu. Fazą przeważającą jest adular, a fazą rozproszoną – albit.
Ortoklaz, Kamień adularowy | |||
Właściwości chemiczne i fizyczne | |||
Inne nazwy |
Ortoklaz | ||
---|---|---|---|
Skład chemiczny |
K[AlSi3O8] | ||
Twardość w skali Mohsa |
6 – 6,5 | ||
Łupliwość |
doskonała | ||
Układ krystalograficzny | |||
Gęstość minerału |
2,56 – 2,62 g/cm³ | ||
Właściwości optyczne | |||
Barwa |
od jasno do ciemnoniebieskiej, niekiedy brunatnawa z niebieskim refleksami | ||
Rysa |
biała | ||
|
Kamienie księżycowe reprezentowane są przez kryształy adularu i ortoklazu (zawierające listewkowate wrostki albitu), odznaczające się srebrzysto-perłową lub srebrzysto-niebiesko-perłową poświatą, przypominającą światło księżyca. Ten rodzaj opalescencji nazywany jest niekiedy adularyzacją.
Część kamieni księżycowych charakteryzuje się subtelną, tęczową grą barw lub migotliwością zwaną schillerescencją.
- Znacznie rzadziej naturę kamieni księżycowych mają też inne skalenie, jak: mikroklin, sanidyn, albit, oligoklaz.
- Niekiedy mianem kamieni księżycowych określane są niektóre odmiany chalcedonu, wykazujące białą, srebrzystobiałą, bądź niebieskawą poświatę lub migotliwość.