Kampania na Mauritiusie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kampania na Mauritiusie (1809–1811) – konflikt angielsko-francuski o przejęcie kontroli morskiej na Oceanie Indyjskim oraz zajęcie wysp Mauritius, Reunion i Rodrigues.
W listopadzie 1808 roku cztery 40-działowe francuskie fregaty wpłynęły na wody Oceanu Indyjskiego w celu wzmocnienia francuskich pozycji na wyspach Mauritius (Île de France) oraz Réunion (Île Bonaparte). Były to: „Venus” (komandor Hamelin), „Manche” (kapitan Breton), „Bellone” (kapitan Duperre), oraz „Caroline”.
Dnia 31 maja 1809 r. fregata „Caroline” zajęła dwa brytyjskie eastindiameny „Streatham” oraz „Europe”, konfiskując towary o wartości 3 mln funtów. 26 czerwca fregata „Venus” zdobyła jeden brytyjski slup.
W tym czasie Brytyjczycy dysponowali w regionie następującymi jednostkami: fregaty HMS „Sirius” oraz HMS „Néréide” (36 dział), okręt liniowy HMS „Raisonnable” (64 działa), slup HMS „Otter” (18 dział). W drodze do Indii była też fregata HMS „Boadicea” (38 dział).