Kanał Ren–Men–Dunaj
Kanał żeglugowy w Niemczech / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kanał Ren–Men–Dunaj (dawniej Droga Wodna Ren–Men–Dunaj[1]) – kanał żeglugowy w Niemczech, łączący zlewiska Morza Północnego i Morza Czarnego. Zbudowany w miejsce starszego Kanału Ludwika
Most rowerowy w Essing | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Kraj związkowy | |||
Lata budowy | |||
Długość |
170,71 km | ||
Głębokość • średnia |
| ||
Początek | |||
Miejsce | |||
współrzędne | |||
Koniec | |||
Miejsce | |||
współrzędne | |||
Typ kanału | |||
Śluzy |
16 | ||
|
Składa się ze skanalizowanych odcinków rzek Men (od jej ujścia do Renu do miasta Bamberg), Regnitz (lewy dopływ Menu) i Altmühl (lewy dopływ Dunaju), połączonych kanałem Men-Dunaj oraz Dunaju (od miasta Kelheim do Ratyzbony). Ma długość 171 km i przeznaczony jest dla jednostek o nośności do 1,5 tys. ton, o maksymalnych wymiarach 190 m długości i 11,45 m szerokości. Głębokość tranzytowa kanału wynosi 2,7 m, zaliczany jest on do klasy Vb. Pokonanie różnicy wysokości umożliwia 16 śluz. Trzy najwyższe spośród nich: Leerstetten, Eckersmühlen oraz Hilpoltstein mają wysokość blisko 25 m. Większość śluz ma instalację umożliwiającą odzyskiwanie wody zużytej podczas śluzowania i przechowywanie jej w specjalnych zbiornikach. Głównymi miastami nad kanałem są Frankfurt nad Menem, Würzburg, Bamberg, Norymberga i Ratyzbona. Jest to jedyna śródlądowa droga wodna łącząca Morze Północne i Morze Czarne. Odcinek kanału pomiędzy śluzami Hilpoltstein i Bachhausen przecina kontynentalny dział wodny i jest najwyżej na świecie (406 m npm.) położoną drogą wodną mającą połączenie z morzem.