Kancelaria Rzeszy
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kancelaria Rzeszy (niem. Reichskanzlei) – historyczna nazwa urzędu pomocniczego zapewniającego obsługę niemieckich kanclerzy, kolejno: Cesarstwa Niemieckiego, Republiki Weimarskiej i III Rzeszy.
Logo kancelarii | |||
Stara Kancelaria Rzeszy | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Data utworzenia |
1878 | ||
Data likwidacji |
1945 Rzesza Niemiecka | ||
Siedziba | |||
Minister - Szef Kancelarii Rzeszy | |||
Adres | |||
Voßstraße 6 | |||
52°30′42″N 13°22′55″E | |||
|
Od roku 1875 do 1938 ulokowana w tzw. Pałacu Radziwiłłowskim, w Berlinie, przy Wilhelmstraße 77, a od 1939 w nowo wybudowanym według projektu Alberta Speera budynku przy Voßstraße 6. Dla odróżnienia obiekty zaczęto nazywać odpowiednio – Starą Kancelarią Rzeszy i Nową Kancelarią Rzeszy.
W czasie bitwy o Berlin, w ataku na budynek Kancelarii Rzeszy uczestniczyli żołnierze z 248 Dywizji Piechoty i 301 Dywizji Piechoty z 5 Armii Uderzeniowej Armii Czerwonej. Po zakończeniu walk, czerwoną flagę na gmachu zatknęła mjr Anna Nikulina, pełniąca funkcję oficera politycznego 9 Korpusu Armijnego[1].
Po upadku III Rzeszy oba budynki utraciły swoje znaczenie i do roku 1949 zostały całkowicie rozebrane.