Karol II Wittelsbach
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
| Elektor Palatynatu | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Żona | |
| Odznaczenia | |
| |
Karol II Wittelsbach (ur. 31 marca 1651 Heidelberg, zm. 16 maja 1685) – elektor Palatynatu Reńskiego.
Życiorys
Syn elektora Karola Ludwika i Charlotty Hessen-Kassel. Jego dziadkami byli Fryderyk V „Zimowy król“ i Elżbieta Stuart oraz Wilhelm V landgraf Hesji-Kassel i Amalia Elżbieta Hanau-Münzenberg.
W 1671 roku ożenił się z Wilhelminą Ernestyną córką króla Danii i Norwegii Fryderyka III i Zofii Amalii księżniczki brunszwickiej. Małżeństwo pozostało bezdzietne.
Karol był ostatnim elektorem Palatynatu z protestanckiej linii Wittelsbachów Reńskich. Po jego śmierci król Francji Ludwik XIV w imieniu Elżbiety Wittelsbach siostry Karola II i żony księcia Filipa I wystąpił z żądaniami dziedziczenia Palatynatu. W wyniku jego wojskowej interwencji wybuchła wojna palatynacka. Tytuł elektora Palatynatu Reńskiego przeszedł do katolickiej linii Wittelsbachów Reńskich reprezentowanej przez Filipa Wilhelma Wittelsbacha.
W październiku 1680 został odznaczony angielskim Order Podwiązki[1].
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
