Karol Plage
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Karol Henryk Plage (ur. 8 października 1857, zm. w lutym 1927) – warszawski numizmatyk, urzędnik kolejowy, kolekcjoner, w latach 1925-1926 pierwszy kustosz muzeum powstałego przy Mennicy Państwowej, autor cenionych monografii numizmatycznych monet Stanisława Augusta Poniatowskiego oraz okresu porozbiorowego[1].
Był pierwszym numizmatykiem–publicystą, który poświęcił się wyłącznie zagadnieniu mennictwa polskiego przełomu XVIII i XIX w. We wcześniejszej literaturze pojawiały się wyłącznie wzmianki na temat tego okresu, w zasadzie niepełne, czasami wręcz błędne. Publikacja jego prac nastąpiła na przełomie XIX i XX w. Problematyka poruszona przez Karola Plagego musiała szczególnie zainteresować galicyjskie środowisko naukowo-kolekcjonerskie, gdyż natychmiast po ukazaniu się kolejnych pozycji na rynku wydawniczym były one wnikliwie recenzowane w naukowych czasopismach numizmatycznych przez znawców tej rangi co M.Gumowski (w Wiadomościach Nurnizmatyczno-Archeologicznych z 1907 r. nr 1) oraz A.Hniłko (w Wiad. Num. Arch. zr, 1916, nr 6)[1]. Pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim przy ulicy Młynarskiej (aleja 8, grób 10)[2].