Klasyfikacja medalowa Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2010
lista w projekcie Wikimedia / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Klasyfikacja medalowa Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2010?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Klasyfikacja medalowa Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2010 – zestawienie państw, reprezentowanych przez narodowe komitety olimpijskie, uszeregowanych pod względem liczby zdobytych medali na XXI Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w 2010 roku w Vancouver.
Rywalizacja olimpijska w Vancouver składała się z 86 konkurencji w piętnastu dyscyplinach sportowych. W porównaniu do poprzednich igrzysk, które przeprowadzono w Turynie, do kalendarza igrzysk włączono dwie konkurencje narciarstwa dowolnego – skicross kobiet i mężczyzn[1].
Mimo starań do programu igrzysk nie wprowadzono czterech nowych konkurencji – zawodów indywidualnych w skokach narciarskich kobiet, jazdy drużynowej w narciarstwie alpejskim, zawodów indywidualnych w curlingu i sztafety saneczkarskiej[2].
W zawodach olimpijskich w 2010 roku wzięło udział 2536 sportowców (1503 mężczyzn i 1033 kobiety) z 82 narodowych reprezentacji[3]. Dla siedmiu państw – Czarnogóry, Ghany, Kajmanów, Kolumbii, Pakistanu, Peru i Serbii – start w Vancouver był pierwszym w historii występem w zimowych igrzyskach olimpijskich[4][5].
Medale olimpijskie na zimowych igrzyskach w Vancouver zdobyli reprezentanci 26 państw, spośród których 19 reprezentacji osiągnęło przynajmniej jeden złoty medal. Tym samym 56 spośród reprezentacji, które przyjechały na igrzyska, nie zdobyło żadnego medalu. Kanadyjczycy, którzy byli gospodarzami Letnich Igrzysk Olimpijskich 1976 w Montrealu i Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1988 w Calgary, po raz pierwszy zdobyli złoty medal olimpijski na igrzyskach rozgrywanych na własnym terytorium. Była to pierwsza od Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1952 sytuacja, że organizator igrzysk triumfował w tabeli medalowej. Jednocześnie pierwszy raz zdarzyło się, że Kanada została zwycięzcą klasyfikacji medalowej igrzysk[6].
Kanada poprawiła dotychczasowy rekord zdobytych złotych medali na zimowych igrzyskach olimpijskich. Wcześniejszy rekord należał do ZSRR (13 medali w 1976 roku) i Norwegii (13 medali w 2002 roku)[7]. Wynik Kanadyjczyków był ich najlepszym osiągnięciem olimpijskim pod względem liczby zdobytych medali od Letnich Igrzysk Olimpijskich 1984, biorąc pod uwagę zarówno letnie, jak i zimowe starty[8]. Poprawiony został również rekord zdobytych medali wszystkich kolorów. Reprezentanci Stanów Zjednoczonych zdobyli łącznie 37 medal i o jeden poprawili dotychczasowy rekord Niemców z Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2002 w Salt Lake City[6].
W Vancouver pierwszy złoty medal zimowych igrzysk olimpijskich dla reprezentacji Słowacji zdobyła biathlonistka Anastasija Kuźmina[9], a dla reprezentacji Białorusi – narciarz dowolny Alaksiej Hryszyn[10]. Dla obu tych państw występ w Vancouver był jednocześnie najlepszym pod względem sumy zdobytych medali na zimowych igrzyskach[11][12]. Pierwszy od 38 lat złoty medal zimowej edycji igrzysk dla Polski zdobyła Justyna Kowalczyk[13]. Wynik medalowy w Vancouver był najlepszym w historii dotychczasowych startów kraju w zimowych igrzyskach olimpijskich[14].
Najlepsze starty w zimowych igrzyskach odnotowali również reprezentanci Korei Południowej, Szwajcarii, Chińskiej Republiki Ludowej, Australii, Czech, Słowenii i Łotwy. Dla Koreańczyków, Szwajcarów, Chińczyków, Australijczyków i Czechów był to najlepszy rezultat pod względem liczby złotych medali zimowych igrzysk olimpijskich. Osiągnięcie reprezentantów Szwajcarii było ich najlepszym od Letnich Igrzysk Olimpijskich 1928 wynikiem olimpijskim[15]. Reprezentanci Australii po raz pierwszy zdobyli trzy medale olimpijskie na jednych zimowych igrzyskach[16], a reprezentanci Czech po raz pierwszy dwukrotnie stanęli na najwyższym stopniu podium ZIO od czasu rozpadu Czechosłowacji[17]. Olimpijczycy ze Słowenii po raz drugi, po igrzyskach w Lillehammer, zdobyli trzy medale na jednych zimowych igrzyskach[18], a Łotysze zdobyli pierwsze srebrne medale dla swojego kraju[19]. Reprezentacja Holandii osiągnęła najlepszy wynik złotych medali zimowych igrzysk olimpijskich od igrzysk w Nagano[20], a olimpijczycy ze Szwecji osiągnęli drugi w historii wynik złotych medali po igrzyskach w Turynie[21]. Zdobyty przez Jelenę Chrustalową srebrny medal w biathlonie był pierwszym medalem zimowych igrzysk dla Kazachstanu od 1998 roku[22].
Dla reprezentacji Finlandii i Rosji wynik w Vancouver był najsłabszym rezultatem osiągniętym przez kraj na igrzyskach olimpijskich, biorąc pod uwagę letnie i zimowe starty. Dla Finów były to piąte w historii ich startów igrzyska bez złotego medalu. Spośród tych startów po raz drugi, po igrzyskach w Lillehammer, zakończyli oni igrzyska z dorobkiem jednego srebrnego medalu[23]. Dla Rosjan występ w Vancouver był najsłabszym pod względem liczby złotych medali startem olimpijskim od czasu rozpadu ZSRR. Pod względem sumy wszystkich medali był to wynik lepszy tylko od występu w 2002 roku[24]. Reprezentanci Włoch zdobyli najmniejszą liczbę złotych medali zimowych igrzysk olimpijskich od 1980 roku – od 1984 do 2006 roku zdobywali przynajmniej dwa złota[25]. Francuzi po raz drugi w historii zdobyli jedenaście medali w trakcie jednych zimowych igrzysk, jednak jednocześnie był to ich pierwszy od 1998 roku start olimpijski z wynikiem gorszym niż trzy złote medale[26]. Niemcy natomiast zaliczyli najsłabszy występ pod względem złotych medali od igrzysk w Lillehammer, jednak biorąc pod uwagę liczbę wszystkich medali poprawili się o jeden względem igrzysk w Turynie[27]. Spośród państw, które zdobyły medale na poprzednich zimowych igrzyskach olimpijskich, w Vancouver ani razu nie stanęli na podium olimpijskim reprezentanci Bułgarii i Ukrainy[3].
61 zawodników i zawodniczek przynajmniej dwukrotnie stanęło na podium olimpijskim w Vancouver. Spośród nich 37 sportowców zdobyło co najmniej jeden złoty medal. Najbardziej utytułowaną zawodniczką igrzysk została Marit Bjørgen, która w biegach narciarskich zdobyła pięć medali – trzy złote, jeden srebrny i jeden brązowy. Trzy złote medale osiągnęła także chińska łyżwiarka, specjalistka short tracku – Wang Meng. W biegach narciarskich mężczyzn czterokrotnie na podium olimpijskim stanął również Petter Northug, zdobywając dwa złote, jeden srebrny i jeden brązowy medal[3]. Wśród multimedalistów igrzysk olimpijskich w Vancouver znaleźli się również Simon Ammann, który po raz drugi w karierze wygrał oba indywidualne konkursy olimpijskie w skokach narciarskich[28] oraz Ole Einar Bjørndalen – pięciokrotny mistrz olimpijski w biathlonie z igrzysk w Nagano i Salt Lake City[29].