Klio (muza)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Klio („Głosząca sławę”, „Sławiąca”; gr. Κλειώ Kleiṓ, od gr. kléos ‘sława’, kleíein ‘wsławiać’, łac. Clio) – w mitologii greckiej muza historii[uwaga 1][1].
Zobacz też: inne postacie o imieniu „Klio”. |
bogini muza historii | |||
Klio, muza historii, marmurowa kopia rzymska z II wieku n.e. według oryginału greckiego, Muzeum Pio-Clementino (Muzea Watykańskie) | |||
Występowanie | |||
---|---|---|---|
Atrybuty |
zwój | ||
Siedziba | |||
Rodzina | |||
Ojciec | |||
Matka | |||
Rodzeństwo |
Erato, | ||
| |||
|
Uchodziła za córkę boga Zeusa i tytanidy Mnemosyne oraz za siostrę: Erato, Euterpe, Kalliope, Melpomene, Polihymnii, Talii, Terpsychory i Uranii[1][2][3]. Według niektórych źródeł miała synów Hiacynta (z Pierosem) i Hymena[4].
Była jedną spośród dziewięciu muz olimpijskich (przebywały na Olimpie), które należały do orszaku Apollina (Apollon Musagetes), ich przewodnika[2][5][6]. Wraz ze swoimi siostrami uświetniała śpiewem biesiady bosko-ludzkie (m.in. zaślubiny Tetydy i Peleusa oraz Harmonii i Kadmosa), a także uczty olimpijskie samych bogów[1][2].
W sztuce przedstawiana jest zwykle jako kobieta ze zwojem papirusu (lub pergaminu) – atrybutem symbolizującym dziedzinę nauki, której patronowała[1][7][8].
Imieniem muzy nazwano jedną z planetoid – (84) Klio oraz nagrodę udzielaną każdego roku polskim autorom popularyzującym historię[9].