Kościół Ewangelicko-Luterski w Polsce Zachodniej
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kościół Ewangelicko-Luterski w Polsce Zachodniej (niem. Evangelisch-lutherische Kirche in Westpolen) – staroluterański związek wyznaniowy istniejący w II Rzeczypospolitej w Wielkopolsce, na Kujawach i na Pomorzu. Powstał w oparciu o znajdujące się na obszarze państwa polskiego dawne parafie staroluterańskie. Siedziba do 1935 roku była w Rogoźnie, następnie do 1939 roku administracyjnym centrum kościoła był Toruń.
Szybkie fakty Ustrój kościelny, Siedziba ...
Klasyfikacja systematyczna wyznania | |||||||||
Chrześcijaństwo └ Protestantyzm └ Luteranizm └ Staroluteranizm | |||||||||
Ustrój kościelny | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Siedziba | |||||||||
Zwierzchnik • tytuł zwierzchnika |
ks. Reinhold Büttner (1920-1935), ks. Theodor Brauner (1935-1939) | ||||||||
|
Zamknij