Kodeks majuskułowy (Nowy Testament)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kodeks majuskułowy (inaczej kodeks uncjalny) – rękopis Nowego Testamentu spisany na pergaminie pismem wielkoliterowym (inaczej majuskułowym, tj. uncjałą lub kapitułą). Zawiera tekst Nowego Testamentu najczęściej w języku greckim lub rzadziej łacińskim. Manuskrypty te powstawały pomiędzy IV a XI wiekiem. Od XVIII wieku cieszą się zainteresowaniem ze strony krytyków tekstu.