Koiné (językoznawstwo)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Koiné – w językoznawstwie język lub dialekt wykształcony w wyniku kontaktów między dwoma wzajemnie zrozumiałymi językami lub wariantami tego samego języka.
Ten artykuł od 2023-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Ponieważ użytkownicy obu języków rozumieli się wzajemnie jeszcze przed rozpoczęciem procesu, nie jest on tak gwałtowny, jak powstawanie pidżynów.
Termin koiné (w greckim znaczeniu wspólny) początkowo używany był w odniesieniu do języka greckiego jako lingua franca w okresie hellenistycznym i rzymskim[1]. Koiné stała się później powszechną mową w hellenistycznych państwach diadochów powstałych po podbojach Aleksandra Wielkiego. Charakteryzowała się uproszczeniem i redukcją.
Istnieją dwa rodzaje koiné: regionalna i imigracyjna[1].