Kombinatoryka
dział matematyki dyskretnej badający moce zbiorów skończonych / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kombinatoryka – dział matematyki, zajmujący się badaniem struktur skończonych[1] lub nieskończonych, ale przeliczalnych. Np. określenie, ile jest podzbiorów k-elementowych w zbiorze n-elementowym stanowi jedno z typowych zagadnień kombinatoryki. Nazwa dyscypliny pochodzi od G.W. Leibniza[2].
Ten artykuł od 2021-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Kombinatoryka swój rozwój zawdzięcza rachunkowi prawdopodobieństwa, teorii grafów, teorii informacji i innym działom matematyki stosowanej. Stanowi jeden z działów matematyki dyskretnej.
Kombinatoryka posługuje się terminologią niewystępującą w innych działach matematyki, stąd pozorna jej odrębność. Najważniejszym jej zadaniem jest konstruowanie spełniających pewne określone warunki odwzorowań jednego zbioru skończonego w drugi oraz znajdowanie wzorów na liczbę tych odwzorowań.