Konfederacja dzikowska
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Konfederacja dzikowska – konfederacja generalna zawiązana 5 listopada 1734 w Dzikowie pod Tarnobrzegiem, utworzona na wezwanie króla elekta Stanisława Leszczyńskiego, który wobec połączonej interwencji wojsk saskich i rosyjskich na korzyść Augusta III, uszedł do Królewca. Marszałkiem generalnym konfederacji został starosta jasielski Adam Tarło. Na czele wojsk konfederackich stanął regimentarz Józef Potocki[1]. Po Dzikowie siedzibami konfederacji były Baranów Sandomierski[2], Kolbuszowa oraz Jarosław[3].