Konfederacja państw
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Konfederacja państw – związek państw oparty na umowie międzynarodowej w celu prowadzenia wspólnej polityki zagranicznej. Z reguły nie ma scentralizowanej władzy. Państwa tworzące konfederację pozostają suwerennymi podmiotami prawa międzynarodowego[1].
Ten artykuł dotyczy związku państw. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa. |
Państwa przystępują do konfederacji w celu zacieśnienia współpracy i obrony wspólnych interesów. Każde z państw godzi się na ograniczenie własnej suwerenności i przekazuje część własnych uprawnień wspólnej władzy konfederacji. Najczęściej są to kwestie bezpieczeństwa zewnętrznego i polityki zagranicznej. Podmioty wchodzące w skład konfederacji zachowują większość uprawnień dotyczących polityki wewnętrznej. Podmioty są w tym zakresie autonomiczne i nie mogą ingerować w swoje wewnętrzne stosunki[2] .
Konfederacja bardzo często jest nietrwała i niestabilna. Rozpada się na odrębne państwa, lub współpraca ulega dalszemu zacieśnieniu i ewolucji ku federacji[2] .