Koperszadzki Przechód
przełęcz w Tatrach / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Koperszadzki Przechód (słow. Biely priechod[1]) – wybitna przełęcz w słowackiej części Tatr Wysokich, położona w grani głównej Tatr. Znajduje się w Koperszadzkiej Grani, północno-wschodniej grani Jagnięcego Szczytu. Oddziela Białą Kopę na południowym zachodzie od Koperszadzkiej Czuby na północnym wschodzie[2].
Koperszadzki Przechód wśród podpisanych obiektów | |
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Sąsiednie szczyty | |
49°13′30,0″N 20°12′47,1″E |
Stoki północno-zachodnie opadają z przełęczy do Jagnięcego Kotła w Dolinie Skoruszowej, południowo-wschodnie – do Doliny Białych Stawów. Do Jagnięcego Kotła zbiega z Koperszadzkiego Przechodu żleb, także stoki południowo-wschodnie są przecięte trawiastym żlebkiem[2].
Na Koperszadzki Przechód, podobnie jak na inne obiekty w Koperszadzkiej Grani, nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne. Najdogodniejsze drogi dla taterników wiodą na siodło granią z sąsiednich obiektów oraz z Doliny Białych Stawów[2].
Pierwsze pewne wejścia:
- letnie – Kazimierz Bizański, Janusz Chmielowski, Witold Chmielowski, Adam Lewicki, przewodnicy Klemens Bachleda, Jakub Bachleda Jarząbek, Jan Bachleda Tajber i Wojciech Brzega, 23 września 1901,
- zimowe – Klara Hensch, Valentin Hajts i Gábor Seide, 15 lutego 1926.
Być może już wiele wcześniej granią przez Koperszadzki Przechód schodzili 9 sierpnia 1793 z Jagnięcego Szczytu Robert Townson i przewodnik Hans Gross[2].