Królestwo Pyain
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Królestwo Pyain (birm. ဒုတိယ သရေခေတ္တရာ နေပြည်တော်) – królestwo istniejące przez sześć dziesięcioleci, w latach 1482–1542, na terenie obecnej środkowej Mjanmy.
1482–1542 | |
Język urzędowy | |
---|---|
Stolica | |
Ustrój polityczny | |
Pierwszy król | |
Ostatni król |
Minkhaung |
Utworzenie królestwa |
1482 |
Upadek królestwa |
19 maja 1542 |
Religia dominująca |
Ta strona zawiera znaki pisma birmańskiego. Bez właściwego wsparcia renderowania zamiast znaków birmańskich wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole – potrzebne może być wówczas zainstalowanie właściwej czcionki, np. Padauk Font. |
Wyrosłe wokół miasta Pyain, to niewielkie królestwo było jednym z państewek, jakie wyrwały się spod dominacji królestwa Ava pod koniec XV w. W latach 20. XVI w. Pyain było sojusznikiem Konfederacji Państw Szanów, wraz z którą najeżdżało terytoria Ava. Po upadku w 1527 królestwa Ava pod naporem armii Konfederacji, samo Pyain stało się w 1532 jej hołdownikiem. Pod koniec lat 30. XVI w. zostało wciągnięte w wojnę królestw Taungngu i Hanthawaddy (1534-1541). Pomimo wsparcia wojskowego ze strony Konfederacji i królestwa Mrauk U, niewielkie królestwo Pyain uległo siłom Taungngu w roku 1542[1].