Krystalizacja izotermiczna
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Krystalizacja izotermiczna – rodzaj krystalizacji, w której temperatura pozostaje stała. Krystalizacja izotermiczna jest procesem modelowym istotnym z punktu widzenia pomiaru podstawowych parametrów krystalizacji: częstości nukleacji, homo- lub heterogeniczności zarodków krystalizacji, wymiarowości krystalizacji oraz prędkości wzrostu kryształów.
Ścisła izotermiczność krystalizacji jest trudna do zrealizowania, ponieważ procesowi temu towarzyszy wydzielanie ciepła, co samoistnie prowadzi do zmiany temperatury. Dlatego temperatura krystalizującej substancji musi być utrzymywana przez termostat. Ponadto, z powodu konieczności szybkiego odprowadzania nadmiaru ciepła, istotny jest stosunek powierzchni krystalizującego materiału do jego objętości. W praktyce warunki najbardziej zbliżone do izotermicznych uzyskuje się w cienkiej próbce płaskiej lub w kapilarze.