Krzyż z San Damiano
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Krzyż z San Damiano – średniowieczna ikona w kształcie krzyża, powstała w XII wieku, przechowywana w bazylice św. Klary w Asyżu we Włoszech.
Autor |
Anonim | ||
---|---|---|---|
Data powstania |
XII wiek | ||
Medium |
tempera na płótnie | ||
Wymiary |
190 × 120 cm | ||
Miejsce przechowywania | |||
Lokalizacja | |||
|
W duchowości franciszkańskiej krzyż ten jest symbolem wybrania św. Franciszka z Asyżu. Święty modlił się przed nim w kościele św. Damiana w Asyżu i, jak podają Źródła Franciszkańskie, miał z niego usłyszeć głos samego Chrystusa. Na ikonie przedstawione są postacie Ukrzyżowanego i „świadków”. Twarz Jezusa, tak jak to zalecał synod rzymski z 692, nie wyraża cierpienia: „Jego ledwo kiełkujący uśmiech jest pełen słodyczy i melancholii”[1]. Tego typu krzyże-ikony znane były we wschodniej tradycji kościelnej. Do Umbrii przywędrowały wraz z mnichami syryjskimi.
Kopie Krzyża z San Damiano znajdują się w większości klasztorów franciszkańskich i monasterów klariańskich. Przechowują je również w swych domach tercjarze franciszkańscy.