Krzysztof Hilary Szembek
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Krzysztof Hilary Szembek herbu Szembek (ur. 1722 w Biały[uwaga 1], zm. 9 września 1797 roku w Krakowie[1]) – biskup płocki w latach (1785 – 1797), wychowanek jezuitów, kanonik gnieźnieński, był trzykrotnie deputatem na Trybunał Główny Koronny, w latach (1783—1784) pełnił zastępczo funkcje nuncjusza w Polsce, prepozyt płockiej kapituły katedralnej w latach 1766-1784[2].
Ten artykuł dotyczy biskupa płockiego. Zobacz też: Inne osoby o tym imieniu i nazwisku. |
Szybkie fakty Data urodzenia, Data śmierci ...
| ||
Data urodzenia | ||
---|---|---|
Data śmierci | ||
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Nominacja biskupia |
1 czerwca 1767 | |
Sakra biskupia |
29 września 1767 | |
Odznaczenia | ||
Zamknij
Szybkie fakty Data konsekracji, Miejscowość ...
Data konsekracji |
29 września 1767 | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||
Konsekrator | |||||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||||
| |||||||||||
|
Zamknij
Był konsyliarzem konfederacji generalnej koronnej w konfederacji targowickiej[3], mianowany i ordynowany biskupem tytularnym Verinopolis w 1767 roku[4].