Krążowniki lekkie typu C
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Krążowniki lekkie typu C – grupa typów brytyjskich krążowników lekkich z okresu I wojny światowej. Określana w literaturze jako typ C, obejmowała w rzeczywistości 28 okrętów siedmiu zbliżonych typów, wszystkie o nazwach zaczynających się na literę C. Pierwsze z nich typu Caroline wodowane były w 1914 roku, ostatnie typu Cairo w 1919 roku. Część wzięła udział w II wojnie światowej.
HMS „Calypso” | |||
Kraj budowy | |||
---|---|---|---|
Użytkownicy | |||
Zbudowane okręty |
28 | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Wyporność |
4120–4320 t normalna | ||
Długość |
135,9–137,2 m | ||
Szerokość |
12,6–13,3 m | ||
Napęd |
6/8 kotłów | ||
Prędkość |
28,5–29,5 węzłów | ||
|
Pierwsze okręty miały mieszaną artylerię główną z dwóch dział kalibru 152 mm i ośmiu kalibru 102 mm, podczas wojny zamienianą na cztery działa kalibru 152 mm. Od typu Centaur były uzbrajane od początku w pięć dział kalibru 152 mm. Osiem okrętów podczas II wojny światowej było przebudowanych na krążowniki przeciwlotnicze. Napędzały je turbiny parowe, poruszające cztery, a w późniejszych okrętach dwie śruby, zapewniające prędkość rzędu 28–29 węzłów. Wyporność normalna okrętów wynosiła około 4200 ton, a pełna około 5000 ton.