Księstwo Estonii (1219–1346)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Księstwo Estonii (Duńska Estonia) – północna część Estonii należąca do Danii w latach 1236-1346, powstała po krucjacie liwońskiej.
Szybkie fakty Pierwszy, Ostatni ...
1219–1346 | |
Pierwszy książę | |
---|---|
Ostatni książę | |
Zależne od | |
W jego imieniu |
Zarządca Stigot Andersson (ostatni) |
Utworzenie | |
Sprzedaż zakonowi krzyżackiemu | |
Religia dominująca |
katolicyzm |
Księstwo Estonii |
Zamknij
W 1346 r. król Danii Waldemar IV Odnowiciel sprzedał księstwo wielkiemu mistrzowi krzyżackiemu Henrykowi Dusmerowi za 19 tys. kolońskich srebrnych marek. W 1347 r. władzę nad tym terytorium objęła inflancka gałąź Krzyżaków[1].
Po walkach w XIV wieku z arcybiskupem ryskim zakon zyskał pozycję hegemona w Inflantach, stracił ją na rzecz Rzeczypospolitej po przegranej wielkiej wojnie.