Książę Wellington
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Książę Wellington – tytuł nadany po raz pierwszy w 1814 roku Arthurowi Wellesleyowi, 1. markizowi Wellington, za jego zwycięstwo w walkach z wojskami napoleońskimi w Hiszpanii i Portugalii.
- Dodatkowymi tytułami księcia Wellington są:
- markiz Wellington
- markiz Douro
- hrabia Wellington
- wicehrabia Wellington
- baron Douro.
- W 1863 Arthur Wellesley, 2. książę Wellington, odziedziczył tytuł hrabiego Mornington i jego dodatkowe tytuły wicehrabiego Wellesley i barona Mornington.
- Książęta Wellington posiadają również zagraniczne godności parowskie:
- książę Waterloo (Holandia)
- książę de Ciudad Rodrigo (grand Hiszpanii)
- książę Zwycięstwa, markiz de Torres Vedras, hrabia de Vimeiro (Portugalia).
- Obecną siedzibą książąt Wellington jest Stratfield Saye niedaleko Basingstoke w hrabstwie Hampshire. Historyczna siedziba Wellingtonów, Apsley House w Londynie, jest obecnie w posiadaniu English Heritage, ale członkowie rodziny książęcej mają tam jeszcze własne apartamenty.
- Najstarszy syn księcia Wellington nosi tytuł markiza Douro.
- Najstarszy syn markiza Douro nosi tytuł hrabiego Mornington.
- Najstarszy syn hrabiego Mornington nosi tytuł wicehrabiego Wellesley.