Księga Kapłańska
księga Starego Testamentu / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Księga Kapłańska [Kpł], Trzecia Księga Mojżeszowa [3 Mojż], (hebr. ויקרא (Wajikra) – „zawołał" – od pierwszych słów księgi, gr. Λευιτικόν Leuitikon z Septuaginty, w nawiązaniu do Lewitów) – trzecia księga Pisma św. (przed nią jest Księga Wyjścia) i Pięcioksięgu, a tym samym Starego Testamentu.
Nazwa księgi pochodzi od jej głównego tematu, czyli opisu obrzędów i zachowań związanych z oddawaniem czci Jahwe, prawa oraz opisu ofiar za grzechy. W Księdze Kapłańskiej opisano bardzo mało Wydarzeń.
Jednymi z najważniejszych słów Księgi Kapłańskiej są wielokrotnie powtarzane słowa Bądźcie świętymi, bo Ja jestem święty!. Z tego też powodu rozdziały 17–26 wyodrębnia się jako tzw. Kodeks Świętości.