Kwark t
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kwark t (ang. top, true), kwark wysoki, kwark prawdziwy (w literaturze popularnonaukowej)[1], inaczej zwany szczytowym lub wierzchnim – kwark należący do trzeciej generacji cząstek elementarnych. Jest najcięższym znanym kwarkiem. Jego masa jest na tyle duża, że pojedynczy kwark t potrafi się rozpaść (aby było to możliwe masa kwarka musi być większa niż bozonu W)[2].
Na tę stronę wskazuje przekierowanie z „mezon teta”. Zobacz też: kaon#Zagadka τ-θ. |
Klasyfikacja | |
---|---|
Generacja |
3 |
Symbol |
t |
Antycząstka | |
Odkryta |
1995 |
Ładunek |
e |
Masa | |
Spin |
|
Generacja |
3 |
Został odkryty 2 marca 1995 roku w Fermilabie w Stanach Zjednoczonych[3].
Kwark t uczestniczy przede wszystkim w oddziaływaniach silnych, ale może się rozpadać tylko za pośrednictwem oddziaływania słabego. Rozpada się prawie wyłącznie na bozon W i kwark denny w związku z własnościami macierzy CKM. Model standardowy przewiduje, że jego czas życia wynosi około 1×10−25 sekund, czyli mniej więcej 20 razy mniej niż skala czasu dla oddziaływań silnych (czas ten jest o wiele krótszy niż dla słabych rozpadów innych fermionów modelu standardowego, gdyż nie biorą w nim udziału cząstki wirtualne), i dlatego nie tworzy hadronów, dając fizykom unikatową możliwość badania "nagich" kwarków. Mimo to zarezerwowano symbole ηt, ht, θ i χt dla stanów kwarkonium t oraz T dla mezonu z nagą prawdą (zobacz Mezony#Nazewnictwo).