Laponia
region geograficzny i kulturowy w północnej Europie / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Laponia (fiń. Lappi; szw. i norw. Sameland; Lappland; ros. Лапландия, Łapłandija; północnolapoński Sápmi) – region kulturowy i geograficzny w północnej Europie, obejmujący swoim zasięgiem północne części Półwyspu Kolskiego i Półwyspu Skandynawskiego. Leży na terenie czterech państw: Rosji oraz Finlandii, Szwecji i Norwegii. Zajmuje obszar ok. 380 tys. km². Głównymi ośrodkami miejskimi Laponii są Murmańsk w Rosji, Kiruna w Szwecji, Kautokeino w Norwegii oraz Inari i Rovaniemi w Finlandii.
Ten artykuł dotyczy regionu kulturowego i geograficznego. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa. |
| |||
Państwa | |||
---|---|---|---|
Ważniejsze miejscowości | |||
Powierzchnia |
~ 380 000 km² | ||
Położenie na mapie | |||
|
Rdzenną ludnością całego regionu są Lapończycy (Saamowie)[1], których populację szacuje się na od 60 do 90 tysięcy osób. Obecnie stanowią oni mniejszość wśród mieszkańców Laponii.
Od 1996 roku kraina Laponii znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO[2].
Laponia jest uważana za siedzibę Świętego Mikołaja[3][4].