Leśni Bracia
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Leśni Bracia (est. metsavennad, łot. mežabrāļi, lit. miško broliai) – potoczne określenie partyzantów formacji antykomunistycznych na terenach Estonii, Łotwy i Litwy w okresie II wojny światowej i po jej zakończeniu, stawiających opór zbrojny okupacji radzieckiej tych państw w latach 1940–1941 i 1944–1953. W szeregach tych formacji walczyło w sumie 170 000 żołnierzy, poległo lub zaginęło bez wieści ok. 50 000.
Nie mylić z: Leśni ludzie. |