Leizers Kopelovičs
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Leizers Kopelovičs (niem. Lazar Kopelowitsch, ur. 10 grudnia 1902 w Rzeżycy, zm. 1941 w Windawie) – łotewski lekarz psychiatra, psychoterapeuta, publicysta, uczeń Hansa Lungwitza i reprezentant jego szkoły psychobiologii.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przyczyna śmierci |
zabity z rąk nazistów |
Zawód, zajęcie |
lekarz psychiatra, psychoterapeuta |
Narodowość | |
Alma Mater | |
Rodzice |
Mendl Salomonowicz (ojciec) |
Syn Mendla Salomonowicza i Beili Jankielewny. Ukończył gimnazjum w Windawie, od 1919 do 1926 studiował na Uniwersytecie Łotwy. Po ukończeniu studiów podjął pracę w szpitalu żydowskim „Bikur Cholim” w Rydze jako wolontariusz. Po 1927 miał własną praktykę lekarską w Windawie. W 1928 specjalizował się w chorobach dziecięcych i kobiecych w Królewcu. W 1930 roku specjalizował się w psychoterapii w Berlinie. Zginął w 1941 roku z rąk nazistów.