Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1948 – bieg na 400 m mężczyzn
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bieg na dystansie 400 metrów mężczyzn był jedną z konkurencji lekkoatletycznych rozgrywanych podczas XIV Igrzysk Olimpijskich w Londynie. Biegi eliminacyjne i ćwierćfinałowe rozegrane zostały 4 sierpnia 1948 roku, zaś biegi półfinałowe i finał — 5 sierpnia 1948 roku. Mistrzem olimpijskim w tej konkurencji został Jamajczyk Arthur Wint. W rywalizacji wzięło udział 53 biegaczy z 28 reprezentacji.
- Główny artykuł: Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1948.
Zdecydowanym faworytem do złota był Jamajczyk Herb McKenley, który w pierwszej połowie 1948 roku pobił trzykrotnie rekordy świata na 400 metrów i 440 jardów oraz wygrał amatorskie mistrzostwa Stanów Zjednoczonych na 400 metrów czasie 45,9 sekundy. Oczekiwany był pojedynek między Jamajczykiem, Amerykaninem Malem Whitfieldem, który zdobył już w Londynie złoty medal na 800 metrów, oraz kolejnym z Jamajczyków, Arthurem Wintem. Whitfield wygrał swój półfinał ustanawiając nowy rekord życiowy czasem 46,3 sekundy – pierwszy raz w życiu schodząc poniżej 47 sekund. W finale McKenley wystartował mocno od razu po starcie i w połowie dystansu wyprzedzał swoich przeciwników o siedem metrów. Lecz na ostatnim zakręcie osłabł, przez co rywale zbliżyli się do niego znacznie, zwłaszcza Wint, który zrównał się z nim na 20 metrów przed metą. Ostatecznie Wint zdobył złoto a McKenley – srebro, zaś Amerykanin zdobył brąz.