Leworęczność
dominująca funkcjonalność lewej ręki / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Leworęczność?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Leworęczność, dawniej mańkuctwo[1] – preferencja wyboru lewej dłoni, wykazującej wyższą funkcjonalność i sprawność niż prawa[2]. Około 8–15% ludności jest leworęczna[3][4][5][6]. W odróżnieniu od praworęcznych używają lewej dłoni do pisania, rysowania, jedzenia i czynności wymagających precyzji. Prawa ręka służy im jako „uchwyt”, pełniący funkcję pomocniczą np. podczas dźwigania ciężkich przedmiotów lub podawania ich do sprawniejszej dłoni[2]. Tendencja do leworęczności pojawia się w niemowlęctwie i utrwala do około 2. roku życia.
Od 1992 roku leworęczni obchodzą 13 sierpnia swoje święto – Międzynarodowy Dzień Osób Leworęcznych.
Leworęczność wynika z silniejszego rozwoju prawej półkuli mózgu, co objawia się nie tylko w częstszym używaniu lewej ręki, lecz także w lepszym i sprawniejszym funkcjonowaniu całej lewej strony ciała. Pokrewnymi zjawiskami, również związanymi z lateralizacją mózgu, są: „lewonożność”, „lewooczność” (oko dominujące), „lewouszność”.