Lex (starożytny Rzym)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Lex (łac., l.mn. leges) – termin określający zazwyczaj ustawę będącą źródłem prawa w okresie starożytnego Rzymu lub w znaczeniu ogólnym ustawę (akt autorstwa ustawodawcy) jako przeciwieństwo prawa (ius, ogółu norm prawnych, opartych na zasadzie słuszności, których respektowanie jest obowiązkiem każdego prawodawcy). Pojęcie lex używano też w trzech znaczeniach: