Liber sextus
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Liber sextus Bonifatii VIII (pol. księga VI Bonifacego VIII) – zbiór prawa kanonicznego promulgowany 3 marca 1298 roku przez Bonifacego VIII bullą Sacrosanctae Romanae Ecclesiae. Został włączony do Corpus Iuris Canonici.
Autorami zbioru byli Wilhelm de Mandagoto, Berengariusz Fredoli oraz Ryszard Petroniusz de Senis. Nazwę zbioru – Liber sextus – nadał sam papież w bulli promulgacyjnej, ponieważ według niego zbiór miał stanowić uzupełnienie czy dodatek do Dekretałów Grzegorza IX składających się z pięciu ksiąg.