Litewska wojna domowa (1381–1384)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Litewska wojna domowa 1381–1384 – pierwszy konflikt w walce o władzę nad Litwą pomiędzy kuzynami: Jagiełłą, wówczas wielkim księciem Litwy i przyszłym królem Polski a Witoldem. Konflikt rozpoczął się po tym, jak Jagiełło podpisał z Krzyżakami traktat w Dawidyszkach, który skierowany był przeciwko jego stryjowi Kiejstutowi, ojcu Witolda. Kiejstut na krótko objął władzę nad Wielkim Księstwem, ale został zdradzony przez zwolenników Jagiełły, przede wszystkim z Wilna. Podczas negocjacji o rozejmie Kiejstut i Witold zostali aresztowani i odtransportowani do zamku w Krewie. Kiejstut zmarł tydzień później w niejasnych okolicznościach, natomiast Witold zdołał zbiec i następnie zawarł sojusz z Krzyżakami. W konsekwencji ich połączone siły najechały ziemie litewskie.
Konflikt pomiędzy Jagiełłą i Witoldem | |||
Wielkie Księstwo Litewskie w XIII-XV wieku | |||
Czas | |||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Przyczyna |
walka o władzę nad Wielkim Księstwem Litewskim pomiędzy Jagiełłą a Witoldem | ||
Wynik | |||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
brak współrzędnych |
Ostatecznie kuzyni pojednali się, ponieważ Jagiełło potrzebował wewnętrznej stabilizacji w przewidywaniu negocjacji z Wielkim Księstwem Moskiewskim i z Królestwem Polskim, dotyczących możliwej chrystianizacji Litwy. Wojna nie zakończyła zmagań o władzę. Były one kontynuowane podczas kolejnej litewskiej wojny domowej w latach 1389-1392, która została zakończona ugodą w Ostrowie.
Po ponad 10 latach zmagań, Witold ostatecznie został z nadania Jagiełły wielkim księciem Litwy i rządził krajem przez 38 lat.