Lodowy Koń
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Lodowy Koń[1], także Koń i Koń na Lodowym[2] (słow. Kôň, Ľadový kôň, Kamenný kôň, niem. Steinernes Ross, węg. Kőparipa[1]) – prawie poziomy odcinek grani głównej Tatr o punkcie kulminacyjnym położonym na wysokości ok. 2585 m n.p.m. znajdujący się pomiędzy Lodowym Szczytem a Ramieniem Lodowego (oddzielającym go od Lodowego Zwornika) w słowackiej części Tatr Wysokich. Lodowy Koń ma długość ok. 22 m, jest bardzo wąski i składa się z wielkich kamiennych bloków (tzw. koń skalny). Opada on w kierunku Ramienia Lodowego, natomiast między nim a Lodowym Szczytem znajdują się jeszcze dwa obiekty – przełączka Koński Karbik i niewielka turniczka zwana Końskim Zębem. Przez Lodowego Konia prowadzi najłatwiejsza, nieznakowana ścieżka na Lodowy Szczyt biegnąca z Doliny Pięciu Stawów Spiskich[2].
- Lodowy Koń widoczny zaraz poniżej wierzchołka Lodowego Szczytu (na prawo)
- Lodowy koń
- Przejście lodowym koniem