Louis Bobé
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Louis Theodor Alfred Bobé (ur. 21 kwietnia 1867 w Kopenhadze, zm. 28 lipca 1951 w Dronningmølle) – duński archiwista i historyk.
Urodził się jako syn właściciela fabryki produkującego wyroby galanteryjne Oscara Maximiliana Bobé i Johanny Louise z domu Jensen. W 1886 rozpoczął studia z języka i literatury niemieckiej na Uniwersytecie Kopenhaskim, które przerwał po czterech latach i rozpoczął samodzielne badania historyczne w królewskim archiwum, gdzie pracował też jako asystent w latach 1898–1905. Doktorat uzyskał w 1910 na podstawie dysertacji „Frederikke Brun, født Munter, og hendes Kreds hjemme og ude” i od tego momentu rozpoczął pracę jako nauczyciel akademicki (m.in. germanistyki i paleografii)[1], którą ostatecznie zakończył dopiero jako 80-latek. W latach 1919-1928 wykładał na Uniwersytecie Kopenhaskim. Członek lub członek honorowy wielu towarzystw historycznych i genealogicznych duńskich, szwedzkich i fińskich. Od 1921 do śmierci był członkiem Kapituły Orderów Królewskich na stanowisku historiografa orderów (Ordenshistoriograf Officiant)[2].