Louis Paul Boon
belgijski pisarz / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Louis Paul Boon (ur. 15 marca 1912, zm. 10 maja 1979) – urodzony w Aalst jako Lodewijk Paul Albrecht Boon belgijski pisarz tworzący w języku niderlandzkim. Pochodził z klasy pracującej. Opuścił szkołę w wieku 16 lat by pomagać ojcu jako wędrowny malarz. Wieczorami i weekendami studiował sztukę w Aalsterse Academie voor Schone Kunsten, ale z powodu braku środków musiał przerwać naukę. Zaangażował się w ruch związkowy i polityczny o charakterze lewicowym. Należał do partii komunistycznej, której był współorganizatorem. Współpracował z pismami lewicującymi, np. De Rode Vaan (1945-1946), Front (1946-1947), Vooruit i De Vlaamse Gids (1948). Uczestniczył w działaniach wojennych 1940 r., przebywając pół roku w niewoli niemieckiej.
Hans Kolfschoten, Louis Paul Boon, Hanny Michaelis & Jacques Presser (1967) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki | |
Ważne dzieła | |
|
W twórczości dawał wyraz swym przekonaniom społecznym i politycznym, opisując życie robotników i miejskiej biedoty. Tworzył także powieści obyczajowe, historyczno-przygodowe, kryminalno-sensacyjne oraz reportażowe. Pisał również opowiadania, biografie, nowele i reportaże. Boon jest autorem takich dzieł, jak: Zapomniana ulica (1946), Droga z kapliczką (1953), Menuet (1955), Pieter Daens (1971), De Zwarte Hand (1976), De Bende van Jan de Lichte, De zoon van Jan de Lichte.