Ludovico Chigi della Rovere Albani
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ludovico Chigi della Rovere Albani (ur. 10 lipca 1866, zm. 14 listopada 1951) – wielki mistrz Zakonu Maltańskiego w latach 1931-1951.
76. Wielki Mistrz Zakonu Maltańskiego | |||
Okres | |||
---|---|---|---|
Poprzednik |
Caleazzo von Thun und Hohenstein | ||
Następca |
Antoine Hercolani Fava Simonetti (ad interim) | ||
Dane biograficzne | |||
Data urodzenia | |||
Data śmierci | |||
Ojciec |
Mario Chigi della Rovere Albani | ||
Matka |
Antoinette zu Sayn-Wittgenstein-Sayn | ||
Żona |
Donna Anna Aldobrandini | ||
Dzieci |
Sigismondo Chigi della Rovere Albani | ||
Odznaczenia | |||
|
Był synem księcia Mario Chigi della Rovere Albani. W 1893 poślubił Donnę Anna Aldobrandin (zm. 1898). Mieli dwoje dzieci:
- Sigismondo Chigi della Rovere Albani, (12 grudnia 1894 – 24 grudnia 1982)
- Laura Maria Caterina Chigi della Rovere (30 kwietnia 1898 – 4 listopada 1984)
Po śmierci ojca w 1914 odziedziczył tytuły: 8. księcia Farnese i Campagnano, 4. księcia Soriano, 8. księcia Ariccia i Formello, markiza Magliano Pecorareccio i gwardiana konklawe. Odpowiedzialny za organizację trzech konklawe. W 1947 stanął na czele międzynarodowego komitetu odbudowy opactwa na Monte Cassino. W 1931 odznaczony Orderem Orła Białego.