Ludwika Franciszka de Bourbon
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ludwika Franciszka de Bourbon (ur. 1 czerwca 1673, zm. 16 czerwca 1743) – najstarsza z dwóch córek Ludwika XIV i jego wieloletniej maîtresse-en-titre, Françoise-Athénaïs de Rochechouart, które przeżyły dzieciństwo. Została nazwana na cześć swojej matki chrzestnej i wcześniejszej kochanki swojego ojca, Louise Françoise de La Baume Le Blanc de La Vallière[2]. Zanim wyszła za mąż, była znana na dworze jako Mademoiselle de Nantes.
Louise Françoise de Bourbon | |||
Dynastia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||
Data i miejsce śmierci | |||
Ojciec | |||
Matka | |||
Mąż | |||
Dzieci |
Ludwik Henryk, Ludwika Elżbieta, Maria Anna, Ludwika Anna, Karol, Izabela, Henrietta Ludwika, Ludwika | ||
|
W wieku lat jedenastu wyszła za mąż i od tej pory była znana jako Madame la Duchesse. Od tytułu swojego męża przybrała tytuł księżnej Bourbon[3]. Później została jedną z czołowych członkiń tak zwanej cabale de Meudon[4] – grupy wpływowych arystokratów na dworze, skupionych wokół jej przyrodniego brata Ludwika, zwanego Wielkim Delfinem. Kiedy jej syn Ludwik Henryk Burbon został Pierwszym Ministrem Francji, księżna próbowała powiększyć swój wpływ na życie polityczne, jednak z niewielkim skutkiem.