Maja Matevžič
tenisistka słoweńska / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Maja Matevžič (ur. 13 czerwca 1980 w Lublanie) – słoweńska tenisistka, od 2000 roku o statusie profesjonalnym. Zawodniczka leworęczna z oburęcznym bekhendem.
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
13 czerwca 1980 |
Wzrost |
175 cm |
Gra |
leworęczna, oburęczny bekhend |
Status profesjonalny |
2000 |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje |
1 WTA, 4 ITF |
Najwyżej w rankingu |
38 (25 sierpnia 2003) |
Australian Open |
2R (2003) |
Roland Garros |
2R (2003) |
Wimbledon |
3R (2002, 2003) |
US Open |
3R (2001) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje |
2 WTA, 5 ITF |
Najwyżej w rankingu |
34 (23 czerwca 2003) |
Australian Open |
2R (2001, 2003) |
Roland Garros |
QF (2003) |
Wimbledon |
QF (2001) |
US Open |
3R (2002, 2003) |
Strona internetowa |
Jako juniorka Matevžič odnosiła wiele sukcesów, do najważniejszych należy zaliczyć finał gry podwójnej juniorskiego French Open i Wimbledonu w 1998 roku, ćwierćfinał Orange Bowl 1996.
25 sierpnia 2003 została sklasyfikowana na 38. miejscu w rankingu tenisistek WTA, a trzy miesiące wcześniej osiągnęła rankingowy szczyt jako deblistka, zajmując 34. miejsce. W turniejach wielkoszlemowych startowała jedenaście razy. Trzykrotnie osiągnęła trzecią rundę (po raz ostatni na Wimbledonie 2003). Debiut we French Open w 2001 roku zakończyła na pierwszej rundzie. W sezonie 2004 nie była klasyfikowana w rankingu, 2005 rok zakończyła zaś na 649. miejscu.
W karierze zawodowej wygrała jeden turniej gry pojedynczej WTA Tour; miało to miejsce w 2002 roku w Bratysławie. Odnotowała dwa triumfy deblowe, pierwszy w 2003 roku, również w Bratysławie (w parze z Sonyą Jeyaseelan), drugi rok później w Strasburgu w parze z Henrietą Nagyovą.
Reprezentowała Słowenię w Pucharze Federacji w latach 1999–2002 oraz 2004. Uczestniczka Letnich Igrzysk Olimpijskich 2004 w Atenach.
W sezonie 2006 nie pojawiła się w żadnym turnieju zawodowym. Po raz ostatni zagrała w Pradze w 2005 roku.
Jej deblowymi partnerkami były m.in. Janette Husárová, Roberta Vinci, Jelena Kostanić, Patty Schnyder, Tathiana Garbin, Iva Majoli, Marion Bartoli, Jelena Dokić i Maret Ani.
Do jej sukcesów można zaliczyć m.in. zwycięstwo nad Swietłaną Kuzniecową 6:1, 6:2 w Porto w 2002 roku w 1/16 finału. Pokonała również Anabel Medinę w 2001 roku w Lipsku. Wygrała jeden z dwóch meczów rozegranych z Flavią Pennettą. Najwięcej porażek odniosła z Wierą Zwonariową, a najwięcej razy pokonała Włoszkę Valentinę Sassi.
Trenerem zawodniczki był Blaž Trupej. Rozpoczęła grę w tenisa w wieku dziesięciu lat. Jej ulubiona nawierzchnia to trawa, a ulubione uderzenie – wolej. Najważniejszym tenisowym momentem była dla niej gra na Wimbledonie na korcie nr 1. Podziwia Martinę Navrátilovą i Patricka Raftera.