Manuel Fettner

Manuel Fettner

Manuel Fettner (2022)
Data i miejsce urodzenia	17 czerwca 1985 Wiedeń
Klub	SV Innsbruck Bergisel
Wzrost	179 cm[1]
Debiut w PŚ	4 stycznia 2001 w Innsbruck (44. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	6 stycznia 2001 w Bischofshofen (5. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	29 grudnia 2010 w Oberstdorfie (3. miejsce)
Rekord życiowy	235,5 m na Vikersundbakken w Vikersund (16 marca 2017)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria Igrzyska olimpijskie złoto Pekin 2022 duża druż. srebro Pekin 2022 normalna Mistrzostwa świata złoto Val di Fiemme 2013 duża druż. brąz Lahti 2017 duża druż. Mistrzostwa świata w lotach brąz Tauplitz 2016 drużynowo Mistrzostwa świata juniorów złoto Sollefteå 2003 drużynowo srebro Karpacz 2001 indywidualnie srebro Karpacz 2001 drużynowo srebro Schonach 2002 drużynowo Uniwersjada złoto Innsbruck 2005 normalna złoto Innsbruck 2005 duża złoto Turyn 2007 drużynowo brąz Innsbruck 2005 drużynowo Olimpijski festiwal młodzieży Europy srebro Vuokatti 2001 drużynowo Puchar Kontynentalny 1. miejsce 2013/2014 3. miejsce 2009/2010 3. miejsce 2020/2021 Letni Puchar Kontynentalny 1. miejsce 2021 Alpen Cup 1. miejsce 1999/2000
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Manuel Fettner (ur. 17 czerwca 1985 w Wiedniu) – austriacki skoczek narciarski, reprezentant SV Innsbruck Bergisel. Srebrny indywidualnie na skoczni normalnej oraz złoty w drużynie męskiej medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2022. Drużynowy złoty medalista mistrzostw świata z 2013 i brązowy z 2017, a także brązowy medalista Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich 2016. Wielokrotny medalista mistrzostw świata juniorów oraz zimowej uniwersjady.

Przebieg kariery

2 stycznia 2000 po raz pierwszy w karierze wziął udział w kwalifikacjach do konkursu Pucharu Świata w Innsbrucku, lecz zajął 51. miejsce i nie wystąpił w konkursie głównym^[2]. Rok później w Innsbrucku zdołał zakwalifikować się do konkursu i zajął w nim 44. lokatę. Dwa dni później w Bischofshofen ukończył zawody na 5. miejscu. Było to jego jedyne punktowane miejsce w sezonie 2000/2001.

W lutym 2001 zdobył dwa srebrne medale mistrzostw świata juniorów w Karpaczu – indywidualnie oraz z drużyną. Po sezonie 2001/2002 stracił miejsce w kadrze austriackiej. Przez kolejnych kilka sezonów startował głównie w Pucharze Kontynentalnym. W 2005 i 2007 zdobył w sumie 4 medale zimowej uniwersjady, w tym 3 złote (wygrał konkursy indywidualne na skoczni normalnej i dużej w 2005 oraz drużynowy dwa lata później).

29 grudnia 2010 w Oberstdorfie po raz pierwszy w karierze stanął na podium zawodów Pucharu Świata, zajmując 3. lokatę. W klasyfikacji 59. Turnieju Czterech Skoczni zajął 4. miejsce. Został powołany do reprezentacji Austrii na mistrzostwa świata w Oslo, choć ostatecznie nie wystąpił w ani jednym konkursie.

W marcu 2017 w Vikersund ustanowił swój rekord życiowy, skacząc 235,5 metra

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

2018 Pjongczang	–	23. miejsce (K-98), 32. miejsce (K-125)
2022 Pekin/Zhangjiakou	–	srebrny medal (K-95), 7. miejsce (K-125)

Drużynowo

2018 Pjongczang	–	4. miejsce[a]
2022 Pekin/Zhangjiakou	–	5. miejsce (drużyna mieszana/K-95)[b], złoty medal[c]

Starty M. Fettnera na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
23.	10 lutego	2018	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-98	HS-109	indywid.	96,5 m	105,5 m	211,7 pkt	47,6 pkt	Andreas Wellinger
32.	17 lutego	2018	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-125	HS-142	indywid.	124,0 m	–	109,8 pkt	175,9 pkt	Kamil Stoch
4.	19 lutego	2018	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-125	HS-142	druż.[a]	122,5 m	125,5 m	978,4 pkt (228,1 pkt)	120,1 pkt	Norwegia
2.	6 lutego	2022	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-95	HS-106	indywid.	102,5 m	104,0 m	270,8 pkt	4,2 pkt	Ryōyū Kobayashi
5.	7 lutego	2022	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-95	HS-106	druż. mix.[b]	101,0 m	102,0 m	818,0 pkt (255,3 pkt)	183,5 pkt	Słowenia
7.	12 lutego	2022	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-125	HS-140	indywid.	138,5 m	134,0 m	272,7 pkt	23,4 pkt	Marius Lindvik
1.	14 lutego	2022	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-125	HS-140	druż.[c]	128,0 m	128,0 m	942,7 pkt (229,5 pkt)	–

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

2013 Val di Fiemme/Predazzo	–	20. miejsce (K-95), 15. miejsce (K-120)
2017 Lahti	–	12. miejsce (K-90), 18. miejsce (K-116)
2019 Seefeld/Innsbruck	–	24. miejsce (K-120)

Drużynowo

2013 Val di Fiemme/Predazzo	–	złoty medal (K-120)[d]
2017 Lahti	–	brązowy medal (K-116)[e]

Starty M. Fettnera na mistrzostwach świata – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
20.	23 lutego	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-106	indywid.	96,0 m	97,0 m	225,1 pkt	27,5 pkt	Anders Bardal
15.	28 lutego	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-120	HS-134	indywid.	126,5 m	125,5 m	272,7 pkt	23,1 pkt	Kamil Stoch
1.	2 marca	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-120	HS-134	druż.[d]	125,5 m	128,0 m	1135,9 pkt (276,4 pkt)	–
12.	25 lutego	2017	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-100	indywid.	95,0 m	94,5 m	246,3 pkt	24,5 pkt	Stefan Kraft
18.	2 marca	2017	Lahti	Salpausselkä	K-116	HS-130	indywid.	118,0 m	122,5 m	242,7 pkt	36,6 pkt	Stefan Kraft
3.	4 marca	2017	Lahti	Salpausselkä	K-116	HS-130	druż.[e]	126,5 m	121,0 m	1068,9 pkt (259,9 pkt)	35,3 pkt	Polska
24.	23 lutego	2019	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-130	indywid.	117,5 m	122,5 m	219,0 pkt	60,4 pkt	Markus Eisenbichler

Mistrzostwa świata w lotach narciarskich

Indywidualnie

2016 Tauplitz	–	25. miejsce
2022 Vikersund	–	16. miejsce

Drużynowo

2016 Tauplitz	–	brązowy medal[f]
2022 Vikersund	–	4. miejsce[g]

Starty M. Fettnera na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Skok 3	Skok 4	Nota	Strata	Zwycięzca
25.	15-16 stycznia	2016	Tauplitz	Kulm	K-200	HS-225	indywid.	194,5 m	156,0 m	171,0 m	–[h]	401,4 pkt	238,7 pkt	Peter Prevc
3.	17 stycznia	2016	Tauplitz	Kulm	K-200	HS-225	druż.[f]	180,5 m		156,5 m		1310,4 pkt (255,1 pkt)	157,3 pkt	Norwegia
16.	11–12 marca	2022	Vikersund	Vikersundbakken	K-200	HS-240	indywid.	216,5 m	197,5 m	193,5 m	213,0 m	719,1 pkt	135,1 pkt	Marius Lindvik
4.	13 marca	2022	Vikersund	Vikersundbakken	K-200	HS-240	druż.[g]	213,0 m		217,0 m		1552,7 pkt (381,4 pkt)	158,8 pkt	Słowenia

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2001 Karpacz	–	srebrny medal
2002 Schonach	–	12. miejsce
2003 Sollefteå	–	6. miejsce

Drużynowo

2001 Karpacz	–	srebrny medal[i]
2002 Schonach	–	srebrny medal[j]
2003 Sollefteå	–	złoty medal[k]

Starty M. Fettnera na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
2.	1 lutego	2001	Karpacz	Orlinek	K-85	druż.[i]	84,0 m	84,0 m	863,5 pkt (224,5 pkt)	28,5 pkt	Finlandia
2.	3 lutego	2001	Karpacz	Orlinek	K-85	indywid.	88,0 m	86,0 m	239,0 pkt	7,0 pkt	Veli-Matti Lindström
2.	24 stycznia	2002	Schonach	Langenwaldschanze	K-90	druż.[j]	83,0 m	97,5 m	924,0 pkt (232,0 pkt)	29,0 pkt	Finlandia
12.	26 stycznia	2002	Schonach	Langenwaldschanze	K-90	indywid.	91,0 m	85,0 m	217,0 pkt	38,5 pkt	Janne Happonen
1.	6 lutego	2003	Sollefteå	Hallstabacken	K-107	druż.[k]	111,0 m	108,5 m	945,2 pkt (235,8 pkt)	–
6.	8 lutego	2003	Sollefteå	Hallstabacken	K-107	indywid.	103,5 m	105,0 m	215,5 pkt	45,5 pkt	Thomas Morgenstern

Uniwersjada

Indywidualnie

2005 Innsbruck/Seefeld	–	złoty medal (K-90), złoty medal (K-120)
2007 Turyn/Pragelato	–	4. miejsce (K-95), 4. miejsce (K-125)

Drużynowo

2005 Innsbruck/Seefeld	–	brązowy medal (K-90)[l]
2007 Turyn/Pragelato	–	złoty medal (K-95)[m]

Starty M. Fettnera na uniwersjadzie – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
1.	13 stycznia	2005	Seefeld	Toni-Seelos-Olympiaschanze	K-90	HS-100	indywid.	96,0 m	93,0 m	252,0 pkt	–
3.	14 stycznia	2005	Seefeld	Toni-Seelos-Olympiaschanze	K-90	HS-100	druż.[l]	100,5 m	100,0 m	721,0 pkt (268,0 pkt)	27,0 pkt	Słowenia
1.	19 stycznia	2005	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-130	indywid.	126,0 m	125,5 m	252,2 pkt	–
4.	19 stycznia	2007	Pragelato	Trampolino a Monte	K-95	HS-106	indywid.	103,5 m	106,5 m	250,0 pkt	15,5 pkt	Dmitrij Ipatow
1.	20 stycznia	2007	Pragelato	Trampolino a Monte	K-95	HS-106	druż.[m]	104,0 m	104,0 m	717,0 pkt (258,0 pkt)	–
4.	22 stycznia	2007	Pragelato	Trampolino a Monte	K-125	HS-140	indywid.	127,0 m	135,5 m	255,5 pkt	21,7 pkt	Dienis Korniłow

Zimowy olimpijski festiwal młodzieży Europy

Indywidualnie

2001 Vuokatti

–

10. miejsce

Drużynowo

2001 Vuokatti

–

srebrny medal[n]

Starty M. Fettnera na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
10.	13 marca	2001	Vuokatti	Hyppyrimäki	K-90	[o]	indywid.	84,0 m	82,0 m	199,0 pkt	67,0 pkt	Janne Happonen
2.	14 marca	2001	Vuokatti	Hyppyrimäki	K-90	[o]	druż.[n]	79,0 m	78,5 m	649,5 pkt (177,5 pkt)	77,5 pkt	Finlandia

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	29 grudnia	2010	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	130,0 m	131,5 m	264,0 pkt.	3.	25,6 pkt	Thomas Morgenstern
2.	26 listopada	2016	Ruka	Rukatunturi	K-120	HS-142	136,0 m	133,5 m	273,3 pkt	3.	17,3 pkt	Severin Freund
3.	29 stycznia	2017	Willingen	Mühlenkopfschanze	K-130	HS-145	144,5 m	136,0 m	241,0 pkt	3.	1,3 pkt	Andreas Wellinger

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon 1999/2000
																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2000/2001
																					punkty
-	-	-	-	-	44	5	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	45
Sezon 2001/2002
																						punkty
-	-	-	-	-	23	36	27	q	24	42	38	33	-	-	-	-	-	-	43	35	44	19
Sezon 2002/2003
																											punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2003/2004
																							punkty
-	-	-	-	-	-	-	q	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2004/2005
																												punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	48	-	-	-	48	37	-	-	-	-	-	-	-	31	41	-	-	0
Sezon 2005/2006
																						punkty
q	q	q	q	-	-	q	-	-	45	27	20	16	25	25	23	43	43	45	-	q	-	50
Sezon 2006/2007
																								punkty
29	q	q	35	24	-	-	9	21	33	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	48
Sezon 2007/2008
																											punkty
-	-	-	-	-	8	7	44	22	17	43	-	-	-	-	-	31	34	19	16	32	17	33	17	21	-	27	160
Sezon 2008/2009
																											punkty
-	-	-	-	-	24	34	-	-	43	q	-	-	28	48	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	10
Sezon 2009/2010
																							punkty
16	48	q	44	q	39	-	-	26	45	-	-	-	-	-	-	-	-	-	14	34	14	10	82
Sezon 2010/2011
																										punkty
10	11	13	12	21	13	16	3	29	6	6	-	-	7	7	10	17	27	13	11	28	-	-	q	31	14	460
Sezon 2011/2012
																										punkty
39	42	-	11	12	-	-	28	32	41	26	-	-	-	-	35	25	27	27	31	q	28	43	46	q	-	71
Sezon 2012/2013
																											punkty
7	15	11	q	35	16	18	7	24	17	q	-	-	-	-	-	-	-	-	20	-	17	32	15	33	30	23	211
Sezon 2013/2014
																												punkty
11	25	q	28	37	32	-	-	-	-	21	31	-	-	-	-	14	20	42	24	50	29	36	46	47	15	30	38	98
Sezon 2014/2015
																															punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	q	17	24	20	25	29	17	31	29	31	20	23	-	-	21	44	42	21	14	14	16	146
Sezon 2015/2016
																													punkty
q	31	22	9	14	10	11	20	22	26	23	32	32	34	8	36	32	31	27	-	-	-	16	19	45	28	25	16	19	238
Sezon 2016/2017
																										punkty
4	3	9	23	6	11	4	5	12	7	12	6	14	17	3	11	28	8	15	14	20	8	11	26	24	18	703
Sezon 2017/2018
																						punkty
16	12	8	13	17	22	26	39	47	47	24	-	23	-	-	28	-	-	-	29	36	31	137
Sezon 2018/2019
																												punkty
27	22	15	q	16	28	48	48	28	16	24	8	24	32	23	19	-	-	-	23	31	28	27	17	26	34	q	30	166
Sezon 2019/2020
																											punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	41	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2020/2021
																									punkty
-	25	40	33	-	36	26	-	-	50	40	-	-	-	-	-	-	42	24	-	-	8	-	-	-	50
Sezon 2021/2022
																												punkty
12	28	22	8	16	16	11	14	27	39	32	5	20	11	28	14	24	-	-	39	6	9	15	16	13	17	10	17	424
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Turniej Nordycki

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Willingen Five

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Planica 7

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

stan po zakończeniu LGP 2021

2000
								punkty
-	-	q	-	-	-	-	-	0
2001
							punkty
q	q	q	q	-	-	-	0
2002
						punkty
-	-	-	-	-	32	0
2005
								punkty
-	-	-	17	13	27	dq	21	48
2006
										punkty
22	12	10	11	30	5	-	-	12	15	165
2008
										punkty
34	-	-	-	-	-	-	-	20	33	11
2009
									punkty
19	28	13	34	20	19	-	-	6	98
2011
											punkty
-	-	-	17	11	8	-	-	-	7	7	142
2012
									punkty
-	-	-	-	-	-	-	13	38	20
2013
											punkty
25	q	-	-	-	-	-	-	-	-	q	6
2014
									punkty
41	25	18	-	-	-	-	47	-	19
2015
											punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	12	11	24	53
2016
										punkty
-	38	-	-	-	-	-	-	15	24	23
2017
									punkty
-	-	8	-	-	-	-	27	14	54
2018
									punkty
q	-	-	-	-	-	18	11	20	48
2019
								punkty
-	-	46	-	-	-	42	-	0
2021
								punkty
18	10	-	-	-	-	-	-	39
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Narodów

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych PK chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS[p]	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	2 stycznia	2001	Innsbruck	Bergisel	K-108	–	113,0 m	109,0 m	245,8 pkt
2.	11 lutego	2001	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-120	–	137,0 m	140,0 m	304,1 pkt
3.	10 lutego	2002	Gallio	Trampolino di Pakstall	K-95	–	99,0 m	101,0 m	264,5 pkt
4.	1 grudnia	2007	Pragelato	Trampolino a Monte	K-125	HS-140	137,5 m	136,5 m	276,2 pkt
5.	13 grudnia	2007	Rovaniemi	Ounasvaara	K-90	HS-100	91,0 m	101,5 m	255,5 pkt
6.	24 lutego	2008	Ramsau	W90-Schanze	K-90	HS-98	96,5 m	96,0 m	257,5 pkt
7.	22 marca	2009	Ruka	Rukatunturi	K-120	HS-142	138,5 m	133,5 m	289,6 pkt
8.	30 stycznia	2010	Iron Mountain	Pine Mountain Jump	K-120	HS-133	141,0 m	133,0 m	290,2 pkt
9.	6 lutego	2010	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	131,0 m	134,0 m	278,5 pkt
10.	7 lutego	2010	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	133,5 m	134,0 m	282,5 pkt
11.	14 stycznia	2012	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-125	HS-142	137,5 m	133,5 m	269,8 pkt
12.	15 stycznia	2012	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-125	HS-142	136,0 m	133,5 m	264,1 pkt
13.	25 lutego	2012	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	131,0 m	–	132,8 pkt
14.	19 stycznia	2013	Bischofshofen	im. Paula Ausserleitnera	K-125	HS-140	139,0 m	136,0 m	277,0 pkt
15.	20 stycznia	2013	Bischofshofen	im. Paula Ausserleitnera	K-125	HS-140	135,5 m	130,0 m	259,4 pkt
16.	27 stycznia	2013	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-125	HS-142	136,0 m	–	135,3 pkt
17.	27 grudnia	2013	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	132,5 m	122,5 m	269,1 pkt
18.	15 lutego	2014	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	112,5 m	109,5 m	263,1 pkt
19.	21 lutego	2014	Seefeld	Toni-Seelos-Olympiaschanze	K-99	HS-109	111,0 m	106,5 m	271,5 pkt
20.	14 grudnia	2014	Rena	Renabakkene	K-124	HS-139	136,0 m	132,0 m	298,8 pkt
21.	10 marca	2018	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	134,0 m	138,5 m	262,7 pkt
22.	11 marca	2018	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	136,5 m	138,0 m	268,9 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych PK chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS[p]	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	6 lutego	2000	Saalfelden	Bibergschanze	K-85	–	89,5 m	92,0 m	256,5 pkt	3.	7,5 pkt	Georg Späth
2.	8 marca	2000	Zaō	Yamagata	K-90	–	97,5 m	71,0 m	205,5 pkt	3.	12,0 pkt	Stefan Thurnbichler
3.	15 lipca	2000	Villach	Villacher Alpenarena	K-90	–	87,0 m	96,0 m	240,0 pkt	3.	9,5 pkt	Stefan Thurnbichler
4.	27 sierpnia	2000	Winterberg	Sankt-Georg-Schanze	K-80	–	82,0 m	80,5 m	237,0 pkt	2.	1,5 pkt	Bjørn Einar Romøren
5.	26 grudnia	2001	Sankt Moritz	Olympiaschanze	K-95	–	88,5 m	92,5 m	212,5 pkt	3.	6,5 pkt	Peter Žonta
6.	2 stycznia	2001	Innsbruck	Bergisel	K-108	–	113,0 m	109,0 m	245,8 pkt	1.	–
7.	11 lutego	2001	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-120	–	137,0 m	140,0 m	304,1 pkt	1.	–
8.	2 lutego	2002	Braunlage	Wurmbergschanze	K-80	–	91,0 m	87,0 m	225,5 pkt	2.	13,0 pkt	Jörg Ritzerfeld
9.	10 lutego	2002	Gallio	Trampolino di Pakstall	K-95	–	99,0 m	101,0 m	264,5 pkt	1.	–
10.	16 lutego	2002	Planica	Srednija velikanka	K-90	–	97,0 m	95,0 m	258,5 pkt	3.	4,5 pkt	Bine Norčič
11.	2 marca	2002	Schönwald	Adlerschanze	K-84	–	85,0 m	91,5 m	247,0 pkt	2.	2,0 pkt	Hansjörg Jäkle
12.	3 marca	2002	Schönwald	Adlerschanze	K-84	–	90,0 m	86,0 m	247,0 pkt	3.	4,0 pkt	Choi Heung-chul
13.	1 stycznia	2005	Seefeld	Toni-Seelos-Olympiaschanze	K-90	HS-100	94,5 m	91,5 m	244,5 pkt	3.	17,5 pkt	Dmitrij Ipatow
14.	9 stycznia	2005	Planica	Srednija velikanka	K-90	HS-100	99,5 m	98,0 m	266,0 pkt	3.	9,5 pkt	Anders Bardal
15.	13 lutego	2005	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	116,0 m	107,0 m	251,4 pkt	2.	23,5 pkt	Kalle Keituri
16.	19 lutego	2005	Westby	Snowflake	K-106	HS-117	122,0 m	110,5 m	266,4 pkt	2.	7,2 pkt	Anders Bardal
17.	13 stycznia	2006	Sapporo	Miyanomori	K-90	HS-100	99,0 m	93,5 m	257,0 pkt	2.	6,5 pkt	Anders Bardal
18.	15 stycznia	2006	Sapporo	Ōkurayama	K-120	HS-134	125,0 m	127,5 m	254,0 pkt	2.	0,7 pkt	Rafał Śliż
19.	27 grudnia	2006	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	133,5 m	134,0 m	261,0 pkt	2.	11,0 pkt	Andreas Widhölzl
20.	1 grudnia	2007	Pragelato	Trampolino a Monte	K-125	HS-140	137,5 m	136,5 m	276,2 pkt	1.	–
21.	12 grudnia	2007	Rovaniemi	Ounasvaara	K-90	HS-100	100,5 m	93,5 m	259,5 pkt	2.	2,5 pkt	Roland Müller
22.	13 grudnia	2007	Rovaniemi	Ounasvaara	K-90	HS-100	91,0 m	101,5 m	255,5 pkt	1.	–
23.	23 lutego	2008	Ramsau	W90-Schanze	K-90	HS-98	91,5 m	94,5 m	241,0 pkt	3.	6,5 pkt	Wolfgang Loitzl
24.	24 lutego	2008	Ramsau	W90-Schanze	K-90	HS-98	96,5 m	96,0 m	257,5 pkt	1.	–
25.	9 grudnia	2008	Rovaniemi	Ounasvaara	K-90	HS-100	92,5 m	94,0 m	241,0 pkt	3.[q]	19,0 pkt	Stephan Hocke
26.	28 grudnia	2008	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	127,5 m	133,5 m	249,3 pkt	3.	12,9 pkt	Sigurd Pettersen
27.	6 marca	2009	Trondheim	Granåsen	K-120	HS-131	132,0 m	133,0 m	264,2 pkt	2.	2,9 pkt	Stefan Thurnbichler
28.	22 marca	2009	Ruka	Rukatunturi	K-120	HS-142	138,5 m	133,5 m	289,6 pkt	1.	–
29.	24 stycznia	2010	Bischofshofen	im. Paula Ausserleitnera	K-125	HS-140	134,5 m	133,5 m	262,4 pkt	2.	7,8 pkt	David Unterberger
30.	30 stycznia	2010	Iron Mountain	Pine Mountain Jump	K-120	HS-133	141,0 m	133,0 m	290,2 pkt	1.	–
31.	6 lutego	2010	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	131,0 m	134,0 m	278,5 pkt	1.	–
32.	7 lutego	2010	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	133,5 m	134,0 m	282,5 pkt	1.	–
33.	27 lutego	2010	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	122,5 m	121,0 m	230,8 pkt	2.	24,6 pkt	Adam Małysz
34.	14 stycznia	2012	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-125	HS-142	137,5 m	133,5 m	269,8 pkt	1.	–
35.	15 stycznia	2012	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-125	HS-142	136,0 m	133,5 m	264,1 pkt	1.	–
36.	25 lutego	2012	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	131,0 m	–	132,8 pkt	1.	–
37.	19 stycznia	2013	Bischofshofen	im. Paula Ausserleitnera	K-125	HS-140	139,0 m	136,0 m	277,0 pkt	1.	–
38.	20 stycznia	2013	Bischofshofen	im. Paula Ausserleitnera	K-125	HS-140	135,5 m	130,0 m	259,4 pkt	1.	–
39.	26 stycznia	2013	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-125	HS-142	134,0 m	136,5 m	267,9 pkt	2.	3,3 pkt	Fredrik Bjerkeengen
40.	27 stycznia	2013	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-125	HS-142	136,0 m	–	135,3 pkt	1.	–
41.	21 grudnia	2013	Lahti	Salpausselkä	K-116	HS-130	127,0 m	125,0 m	271,4 pkt	2.	0,6 pkt	Michael Hayböck
42.	27 grudnia	2013	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	132,5 m	122,5 m	269,1 pkt	1.	–
43.	28 grudnia	2013	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	129,5 m	132,5 m	279,9 pkt	3.	1,4 pkt	Manuel Poppinger
44.	15 lutego	2014	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	112,5 m	109,5 m	263,1 pkt	1.	–
45.	20 lutego	2014	Seefeld	Toni-Seelos-Olympiaschanze	K-99	HS-109	102,5 m	101,5 m	253,0 pkt	2.	6,8 pkt	Wolfgang Loitzl
46.	21 lutego	2014	Seefeld	Toni-Seelos-Olympiaschanze	K-99	HS-109	111,0 m	106,5 m	271,5 pkt	1.	–
47.	15 marca	2014	Niżny Tagił	Aist	K-120	HS-134	134,0 m	–	116,5 pkt	2.	6,4 pkt	Rok Justin
48.	14 grudnia	2014	Rena	Renabakkene	K-124	HS-139	136,0 m	132,0 m	298,8 pkt	1.	–
49.	10 marca	2018	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	134,0 m	138,5 m	262,7 pkt	1.	–
50.	11 marca	2018	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	136,5 m	138,0 m	268,9 pkt	1.	–
51.	28 grudnia	2020	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-140	134,0 m	140,0 m	276,1 pkt	3.	4,0 pkt	Maximilian Steiner
52.	13 lutego	2021	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	138,0 m	134,5 m	275,5 pkt	3.	10,7 pkt	Markus Schiffner
53.	14 lutego	2021	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	135,0 m	136,0 m	276,5 pkt	3.	15,6 pkt	Markus Schiffner
54.	14 marca	2021	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	136,5 m	131,5 m	265,7 pkt	2.	0,4 pkt	Ulrich Wohlgenannt
55.	28 marca	2021	Czajkowskij	Snieżynka	K-125	HS-140	125,5 m	140,5 m	225,1 pkt	2.	4,5 pkt	Aleksander Zniszczoł