Marian Jeżak
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
| |||
| Data i miejsce urodzenia | 26 września 1928 Krynica-Zdrój | ||
| Data i miejsce śmierci | 14 maja 2013 Łapy | ||
| Obywatelstwo | POL | ||
| Wzrost | 168 cm | ||
| Pozycja | napastnik | ||
Marian Jeżak (ur. 26 września 1928 w Krynicy, zm. 14 maja 2013[1] w Łapach) – polski hokeista, trener, olimpijczyk z Oslo 1952, żołnierz.
Był 8-krotnym mistrzem Polski w latach: 1950 z KTH Krynica, 1953-1957, 1959, 1961 z Legią Warszawa oraz wicemistrzem Polski w 1949 z KTH Krynica i w 1958, 1960 z Legią Warszawa. W reprezentacji Polski w której wystąpił 45 razy i strzelił 9 bramek.
Uczestnik mistrzostw świata w roku 1955 gdzie Polska zajęła 7 miejsce. Na igrzyskach olimpijskich w 1952 r. zajął 6 miejsce.
Po zakończeniu kariery zawodniczej został trenerem. Prowadził ŁKS Łódź, Legię Warszawa, Pomorzanina Toruń oraz jugosłowiański Partizan Belgrad, a także reprezentację Polski[2].
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Cover photo is available under {{::mainImage.info.license.name || 'Unknown'}} license.
Credit:
(see original file).
