Marszałek wielki koronny
urzędnik senatorski I Rzeczypospolitej / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Marszałek wielki koronny?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
POKAŻ WSZYSTKIE PYTANIA
Marszałek wielki koronny lub marszałek koronny (łac. mareschalus Regni Poloniae) – historyczny urząd w Polsce w okresie średniowiecza i w I Rzeczypospolitej, pierwszy „minister” w Koronie Królestwa Polskiego. Posiadał kompetencje zbliżone do współczesnego ministra spraw wewnętrznych.
Należał do grupy pięciu członków Senatu – „ministrów”, czyli urzędników administracji centralnej, wywodzących się z czasów Kazimierza Wielkiego. Byli to: marszałek wielki koronny, marszałek nadworny koronny, kanclerz, podkanclerzy i podskarbi wielki koronny. Marszałek wielki koronny był wśród nich najważniejszym „ministrem”.