Marte Olsbu Røiseland
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Marte Olsbu Røiseland (ur. 7 grudnia 1990 w Arendal) – norweska biathlonistka, wielokrotna medalistka igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata, a także mistrzyni Europy, zdobywczyni Pucharu Świata.
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawiła się 28 listopada 2010 roku, startując w zawodach juniorskich Pucharu IBU, zajmując 31. miejsce w sprincie. W 2011 roku wystąpiła na mistrzostwach świata juniorów w Novym Měscie, gdzie zajęła między innymi dziewiąte miejsce w biegu indywidualnym.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 29 listopada 2012 roku w Östersund, zajmując 28. miejsce w biegu indywidualnym. Tym samym już w swoim debiucie wywalczyła pierwsze pucharowe punkty. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanęła 17 marca 2016 roku w Chanty-Mansyjsku, kończąc rywalizację w sprincie na trzeciej pozycji. Wyprzedziły ją jedynie Kaisa Mäkäräinen z Finlandii i Czeszka Gabriela Koukalová. Pierwsze zwycięstwo odniosła 21 grudnia 2018 roku w Novym Měscie, gdzie była najlepsza w sprincie, plasując się przed Niemką Laurą Dahlmeier i Paulíną Fialkovą ze Słowacji. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 2020/2021, kiedy zajęła drugie miejsce w klasyfikacji generalnej oraz klasyfikacjach sprintu i biegu pościgowego. Ponadto w sezonie 2018/2019 była druga w klasyfikacji biegu pościgowego i trzecia w sprincie.
Pierwsze medale wśród seniorek wywalczyła w 2016 roku, podczas mistrzostw świata w Oslo. Zajęła tam pierwsze miejsce w sztafecie i trzecie w sztafecie mieszanej. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Hochfilzen była między innymi ósma w sztafecie i szesnasta w biegu pościgowym. Kolejne medale zdobyła na mistrzostwach świata w Östersund w 2019 roku, zwyciężając w sztafecie i pojedynczej sztafecie mieszanej. Największe sukcesy osiągnęła podczas mistrzostw świata w Rasen-Antholz w 2020 roku, gdzie zdobyła medale we wszystkich konkurencjach w których wystąpiła, przy czym zwyciężyła w pięciu z siedmiu startów. Była najlepsza w sztafecie mieszanej, sprincie, pojedynczej sztafecie mieszanej, sztafecie kobiet i biegu masowym. Ponadto zajęła trzecie miejsce w biegu pościgowym (za Włoszką Dorotheą Wierer i Niemką Denise Herrmann) oraz w biegu indywidualnym (za Wierer i Niemką Vanessą Hinz). Zdobyła również złote medale w sztafecie mieszanej i sztafecie kobiet na mistrzostwach świata w Pokljuce w 2021 roku.
W 2018 roku wspólnie z Tiril Eckhoff, Johannesem Thingnesem Bø i Emilem Hegle Svendsenem zdobyła srebrny medal w sztafecie mieszanej podczas igrzysk olimpijskich w Pjongczangu. Na tych samych igrzyskach srebrny medal zdobyła też w sprincie, rozdzielając na podium Laurę Dahlmeier i Czeszkę Veronikę Vítkovą.
W 2020 roku została wybrana najlepszą sportsmenką roku dziennika "L'Equipe"[1].
Po sezonie 2022/2023 postanowiła zakończyć sportową karierę[2].