Maurycy Orański
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Maurycy Orański, książę Nassau (w Holandii Maurits van Nassau) (ur. 14 listopada 1567 w Dillenburgu, zm. 23 kwietnia 1625 w Hadze) – książę Oranii-Nassau (1618–1625), syn Wilhelma Cichego i księżniczki Anny Saskiej. Urodził się w zamku Dillenburg. Imię odziedziczył po ojcu swej matki, elektorze saskim Maurycym.
Maurycy Orański – portret autorstwa Michiela van Mierevelta | |
Książę Oranii | |
Okres |
od 1618 |
---|---|
Poprzednik |
Filip Wilhelm |
Następca | |
Stadhouder Niderlandów | |
Okres |
od 1584 |
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec | |
Matka | |
Maurycy nigdy się nie ożenił, choć był ojcem nieślubnych dzieci z Margarethą van Mechelen i Anną van de Kelder. Został wychowany w Dillenburgu przez swego wuja Johana Nassau (Jana Starego). Razem ze swym kuzynem Wilhelmem (Willem Lodewijk) studiował w Heidelbergu, a później wraz ze swym bratem Filipem Wilhelmem, księciem orańskim w Lejdzie, gdzie spotkał się z Szymonem Stevinem. Studia opłaciły mu stany Holandii i Zelandii, gdyż ojciec jego popadł w finansowe kłopoty, wydając całą fortunę w początkowych fazach powstania holenderskiego.