Max Roach
amerykański perkusista jazzowy / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Maxwell Lemuel „Max” Roach (ur. 10 stycznia 1924 w Newland w Karolinie Północnej, zm. 16 sierpnia 2007 w Nowym Jorku)[1] – amerykański perkusista i kompozytor jazzowy. Laureat NEA Jazz Masters Award[2] 1984.
Max Roach (1979) | |||
Imię i nazwisko |
Maxwell Lemuel Roach | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||
Data i miejsce śmierci | |||
Instrumenty | |||
Gatunki | |||
Zawód |
muzyk (perkusista, kompozytor) | ||
Aktywność |
1944–2002 | ||
Powiązania |
Dizzy Gillespie, Charlie Parker, Duke Ellington, Charles Mingus, Sonny Rollins, Miles Davis, Cecil Taylor | ||
Odznaczenia | |||
|
Związany był najsilniej z jazzowymi nurtami bebopu i hard bopu. Znany dzięki nagraniom i koncertom z najsłynniejszymi amerykańskimi jazzmenami. Znaleźli się wśród nich m.in.: Dizzy Gillespie, Charlie Parker, Duke Ellington, Charles Mingus, Sonny Rollins i Clifford Brown.
Po początkowym sprzeciwie wobec free jazzu, zaakceptował go i rozpoczął kilkuletnią współpracę z Cecilem Taylorem, tworząc z nim Cecil Taylor-Max Roach Duo.
Max Roach, uważany obok Arthura Blakeya i Kenny’ego Clarke’a za jednego z najlepszych perkusistów gatunku, wywarł olbrzymi wpływ na kształtowanie metody i techniki gry na jazzowej perkusji.