Medaliści igrzysk olimpijskich w łyżwiarstwie figurowym
lista w projekcie Wikimedia / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Medaliści igrzysk olimpijskich w łyżwiarstwie figurowym?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Medaliści igrzysk olimpijskich w łyżwiarstwie figurowym – zestawienie zawodników, zawodniczek i drużyn, które przynajmniej raz stanęły na podium zawodów olimpijskich w łyżwiarstwie figurowym.
Łyżwiarstwo figurowe znajduje się w programie olimpijskim od 1908 roku. Wówczas, podczas letnich igrzysk w Londynie, rozdano medale olimpijskie w czterech konkurencjach – pokazie specjalnym mężczyzn, rywalizacji solistów, solistek i par sportowych. Rywalizację olimpijską w łyżwiarstwie figurowym po raz drugi przeprowadzono na letnich igrzyskach w Antwerpii w 1920, wówczas program olimpijski liczył trzy konkurencje i nie obejmował pokazu specjalnego. W 1924 roku w Chamonix zorganizowano pierwsze zimowe igrzyska olimpijskie i w ich programie znalazły się konkurencje w łyżwiarstwie figurowym. Konkurencje te pozostawały niezmienne aż do 1976 roku, kiedy to na igrzyskach w Innsbrucku po raz pierwszy rozegrano olimpijski konkurs par tanecznych. W 2014 roku, na igrzyskach w Soczi dodatkową konkurencją zostały zawody drużynowe, w których rywalizują zespoły złożone z solistów, solistek, par sportowych i tanecznych.
Ogółem najbardziej utytułowanymi łyżwiarzami figurowymi na igrzyskach olimpijskich są Scott Moir wśród mężczyzn i Tessa Virtue wśród kobiet. Virtue i Moir występowali wspólnie w konkurencji par tanecznych zdobywając na trzech igrzyskach olimpijskich, w latach 2010–2018, pięć medali – trzy złote i dwa srebrne (dwa złota i srebro w parach tanecznych oraz złoto i srebro w zawodach drużynowych z reprezentacją Kanady). W konkurencji par sportowych najbardziej utytułowaną zawodniczką jest Irina Rodnina, która zdobyła trzy złote medale olimpijskie (jeden w parze z Ułanowem, dwa z Zajcewem). Jedynymi trzykrotnymi mistrzami olimpijskimi w konkurencjach indywidualnych są: wśród solistów Gillis Grafström, który zdobył dodatkowo jeszcze jeden srebrny medal, oraz wśród solistek Sonja Henie.
W klasyfikacji wszech czasów najwięcej medali olimpijskich zdobyli reprezentanci Stanów Zjednoczonych. W ich dorobku jest 51 medali – 15 złotych, 16 srebrnych i 20 brązowych. Drugie miejsce zajmuje Rosja (27 medali – 15 złotych, 9 srebrnych i 3 brązowe), a trzecie Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (24 medale – 10 złotych, 9 srebrnych i 5 brązowych).
Dwukrotnie rozdanie medali olimpijskich w łyżwiarstwie figurowym wywołało kontrowersje. Podczas igrzysk w Innsbrucku w 1964 roku w rywalizacji par sportowych przyznano srebrny medal parze niemieckiej Marice Kilius i Hansowi-Jürgenowi Bäumlerowi, a brązowy parze kanadyjskiej Debbi Wilkes i Guyowi Revellowi. Dwa lata po igrzyskach para niemiecka została zdyskwalifikowana, gdyż została uznana za profesjonalistów. Srebrny medal przyznano zatem dotychczasowym brązowym medalistom, a brązowy parze amerykańskiej Vivian i Ronowi Josephom. W 1987 roku decyzja ta została cofnięta przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski, który przywrócił srebrny medal parze niemieckiej, jednak pozostawił również srebro parze kanadyjskiej i brąz parze amerykańskiej. Wobec powyższego w tej konkurencji przyznano cztery medale[1][2][3]. Drugi przypadek miał miejsce na igrzyskach w Salt Lake City w 2002 roku. Wówczas w rywalizacji par sportowych przyznano dwa złote medale olimpijskie po ujawnieniu skandalu z ustawianiem głosów sędziów. Wobec podejrzenia braku równości szans wobec zawodników, Międzynarodowy Komitet Olimpijski w porozumieniu z Międzynarodową Unią Łyżwiarską podjął decyzję o przyznaniu złotego medalu olimpijskiego parze kanadyjskiej, którą pierwotnie sklasyfikowano na drugim miejscu[4][5].