Medaliści igrzysk olimpijskich w biathlonie
lista w projekcie Wikimedia / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Medaliści igrzysk olimpijskich w biathlonie?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Medaliści igrzysk olimpijskich w biathlonie – zestawienie zawodników i zawodniczek, którzy przynajmniej raz stanęli na podium zawodów olimpijskich w biathlonie.
Pierwowzorem biathlonu był patrol wojskowy, który znalazł się jako dyscyplina pokazowa w programie Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1924 w Chamonix. Wyniki tych zawodów uznano za oficjalne w 2006 roku i pośmiertnie uznano najlepsze trzy drużyny za medalistów. Patrol wojskowy był dyscypliną pokazową również w 1928, 1936 i 1948 roku.
Pierwsze medale olimpijskie w biathlonie przyznano podczas igrzysk w Squaw Valley w 1960 roku. Rozegrano wówczas bieg indywidualny mężczyzn na 20 km. Osiem lat później, na igrzyskach w Grenoble, po raz pierwszy przeprowadzono rywalizację olimpijską męskich sztafet 4 × 7,5 km. Podczas igrzysk w Lake Placid w 1980 roku w kalendarzu olimpijskim po raz pierwszy znalazł się sprint mężczyzn. Kolejne konkurencje biathlonowe włączono do programu igrzysk olimpijskich w Albertville. Wówczas o pierwsze medale olimpijskie w biathlonie rywalizowały kobiety – w biegu indywidualnym, sprincie i sztafecie. W Albertville sztafetę kobiet przeprowadzono w formule 3 × 7,5 km, na trzech kolejnych igrzyskach w formule 4 × 7,5 km, a od igrzysk w Turynie w 2006 roku kobieca sztafeta odbywa się w formule 4 × 6 km. Od igrzysk w Salt Lake City w 2002 roku medale olimpijskie rozdawane są w biegach pościgowych, od kolejnych igrzysk w biegach masowych, a od igrzysk w Soczi w 2014 roku w sztafetach mieszanych.
Najbardziej utytułowanym biathlonistą na igrzyskach olimpijskich jest Norweg Ole Einar Bjørndalen, który w latach 1998–2014 zdobył 13 medali – 8 złotych, 4 srebrne i 1 brązowy. Wśród mężczyzn drugie miejsce w klasyfikacji indywidualnej zajmuje Francuz Martin Fourcade z 7 medalami (5 złotymi i 2 srebrnymi) zdobytymi w latach 2010–2018. Po osiem medali wywalczyli Ricco Groß, Emil Hegle Svendsen i Sven Fischer. Wśród kobiet najbardziej utytułowana jest Białorusinka Darja Domraczewa z dorobkiem 6 medali (4 złotych, 1 srebrnym i 1 brązowym) uzyskanym w latach 2010–2018. Więcej medali olimpijskich od Domraczewej, ale z mniej wartościowych kruszców, wywalczyły Uschi Disl (2 złote, 4 srebrne i 3 brązowe) oraz Kati Wilhelm (3 złote, 3 srebrne i 1 brązowy).
Najwięcej medali olimpijskich w biathlonie zdobyli zawodnicy i zawodniczki z Niemiec (57 medali – 20 złotych, 23 srebrne i 14 brązowych). Drugie miejsce w klasyfikacji wszech czasów zajmuje Norwegia (41 medali – 16 złotych, 15 srebrnych i 10 brązowych), a trzecie Rosja (22 medale – 10 złotych, 4 srebrne i 8 brązowych).
W 2014 roku srebrny medal w sprincie kobiet zdobyła Rosjanka Olga Wiłuchina. W 2017 roku została jednak zdyskwalifikowana przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski za stosowanie środków dopingujących. W efekcie została pozbawiona medalu. Dyskwalifikację nałożono również na rosyjską sztafetę (Jana Romanowa, Olga Zajcewa, Jekatierina Szumiłowa i Olga Wiłuchina), która również zdobyła srebrny medal. Drugie miejsca w obu tych konkurencjach pozostały nieobsadzone.